13 ယေခါ ခြံပိုင်ရှင်ဟာ ‘ငါဇာပိုင်လုပ်ရဖို့ရောင်။ ငါချိုက်တေငါ့သားကို လွှတ်လိုက်မေ။ သူရို့ ငါ့သားကိုဆိုကေတော့ ရိုသေ လေးစားကတ်ဖို့ယာ’ လို့ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပြောပနာ သူ့သားကို လွှတ်လိုက်တေ။
ကိုယ်တော်က “မြို့တစ်မြို့မာ ဘုရားကိုလည်း မကြောက်၊ ပြည်သူတိကိုလည်း မလေးစားရေ တရားသူကြီးတစ်ယောက်ဟိခရေ။
အချိန်တိကြာရေအထိ တရားသူကြီးဟာ အလေးမထားခကေလည်း နောက်ဆုံးမာ ယင်းတရားသူကြီးက ‘ငါဟာ ဘုရားကိုလည်း မကြောက်ပိုင်၊ လူတိကိုလည်း အလေးမထားတတ်ကေလည်း
နောက်ထပ် ခြံပိုင်ရှင်က တတိယမြောက် အစီခံတစ်ယောက်ကို ထပ်လွှတ်တေခါလည်း ခြံငှားတိက အယင်အစီခံတိပိုင်မျိုးပင် သတ်ပုတ်ပြီးကေ လွှတ်လိုက်ကတ်တေ။
ယေတာလဲသို့ ခြံငှားတိဟာ ခြံပိုင်ရှင်ရဲ့သားကိုမြင်ခါ ‘ဒေလူဟာ တစ်ရက်ကျကေ ဒေခြံကို အမွီဆက်ခံရဖို့လူဖြိုက်တေ။ သူရဖို့အမွီတိ ငါရို့ဟာ ဖြိုက်အောင် သူ့ကိုသတ်ပစ်ကတ်ဖို့’ လို့အချင်းချင်းဆွေးနွေးတိုင်ပင်ပြီးကေ
ယင်းအချိန်မာ မိုးတိမ်တိုက်ထဲကနီ “ဒေလူဟာ ငါရွီးချယ်ထားရေ ငါရဲ့သားတော်ဖြိုက်တေ။ သူ့စကားကို နားထောင်ကတ်ပါ” ဆိုတဲ့အသံတော်တစ်ခု ထွက်လာခရေ။