24 ယပြီးကေ ဘုရင်က အရာအစီခံတိကို ခေါ်ပနာ ‘သူ့ပါးက ပေသာကို ယူပနာ ဆယ်ဆပွါးအောင် လုပ်နိုင်ရေ အစီခံကိုပီးလိုက်ကတ်’ လို့အမိန့်ပီးလိုက်တေ။
ယေတာလဲ ဘုရားရှင်က ယင်းလူကို ‘ရူးမိုက်တေလူ၊ ဒေနိန့် ညည့်ခါ အသင်သီရဖို့။ အသင်စုဆောင်းထားရေ ပစ္စည်းဥစ္စာတိဟာ အရာလူတိလက်ထဲကိုရောက်လားလိမ့်မယ်’ လို့မိန့်တော်မူခရေ။
စီမံခန့်ခွဲတဲ့လူကို ခေါ်ပနာ ‘မတ်အကြောင်းကို ငါကြားရဟာတိက ပဇောင်ပိုင်ရောင်။ မတ်လုပ်ထားသမျှ စာရင်းဇယားတိကို ငါ့ကို တင်ပြပါ။ အဇာဖြိုက်လို့ဆိုကေ မတ်ကိုလည်း ငါရဲ့ လူယုံနီရာမှာ ဆက်လို့ မထားနိုင်ယာ’ လို့ပြောလိုက်တေ။
ယင်းပိုင်မလားခင်မာ သူ့အစီခံဆယ်ယောက်ကိုခေါ်ပနာ တစ်ယောက်စီကို ငွေတစ်မိနာ့စီပီးပနာ ‘ငါပြန်မလာခင်ထိ ဒေပေသာနဲ့ စီးပွါးရှာကတ်’ လို့မှာပခရေ။
ငါပီးထားရေပေသာကို အဇာဖြိုက်လို့ ဘဏ်မာမအပ်ထားရောင်။ ဘဏ်မာအပ်ထားကေ ငါပြန်လာခါ အတိုးရလို့ဟိဖို့’ လို့မိန့်ဆိုလိုက်တေ။
သူရို့က ‘အရှင်မင်းကြီး၊ သူ့ပါးမာ ငွေဆယ်မိနာ့ ဟိနီပြီးယာ’ လို့ပြန်ပနာလျှောက်တင်ကတ်ဟာကြောင့်