2 ကိုယ်တော်က “မြို့တစ်မြို့မာ ဘုရားကိုလည်း မကြောက်၊ ပြည်သူတိကိုလည်း မလေးစားရေ တရားသူကြီးတစ်ယောက်ဟိခရေ။
ယင်းမြို့မာဟိရေ မုဆိုးမတစ်ယောက်ဟာ တရားသူကြီးပါးကို အကြာမကြာလားပနာ ‘အကျွန့်ကို မမျှမတဆက်ဆံတဲ့ရန်သူကို အကျွန့်ဖက်ကနီ တရားနည်းလမ်းကျကျ ဆုံးဖြတ်ပီးပါ’ လို့ပြောခရေ။
အချိန်တိကြာရေအထိ တရားသူကြီးဟာ အလေးမထားခကေလည်း နောက်ဆုံးမာ ယင်းတရားသူကြီးက ‘ငါဟာ ဘုရားကိုလည်း မကြောက်ပိုင်၊ လူတိကိုလည်း အလေးမထားတတ်ကေလည်း
ယေခါ ခြံပိုင်ရှင်ဟာ ‘ငါဇာပိုင်လုပ်ရဖို့ရောင်။ ငါချိုက်တေငါ့သားကို လွှတ်လိုက်မေ။ သူရို့ ငါ့သားကိုဆိုကေတော့ ရိုသေ လေးစားကတ်ဖို့ယာ’ လို့ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပြောပနာ သူ့သားကို လွှတ်လိုက်တေ။