7 အိမ်ထဲမာဟိတဲ့မတ်သူငယ်ချင်းက ‘ငါ့ကို မနှောက်ယှက်ကေ့၊ အိမ်တံခါးတိလည်း ပိတ်ထားပြီးရာ၊ ငါနဲ့ငါ့သားသမီးတိလည်းအိပ်နီရာ၊ ငါဟာထပြီးကေ မတ်ကိုတစ်ခုတောင်မပီးနိုင်ရာ’ လို့ပြန်ပြောလိမ့်မယ်။
‘သူငယ်ချင်း၊ ငါ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ခရီးဝီးကနီရောက်လာလို့ သူ့ကိုကျွေးမွေးဧည့်ခံဖို့ တစ်ခုတောင်မဟိလို့ မုန့်သုံးလုံးလောက်ချေး’ လို့ပြောကေ
မတ်ရို့ကို ငါပြောမေ။ ယင်းသူဟာ သူ့သူငယ်ချင်းဆိုဟာကိုထောက်ထားပြီးကေ မတ်ကိုတစ်ခုတောင် လာပီးဖို့မဟုတ်ကေလည်း မတ်ကဆက်လို့ဇွဲမလျှော့ဘဲတောင်းနီကေ သူ့နာမည်ကို မထိခိုက်စီဖို့ သူဟာ ထလာပနာ မတ်လိုအပ်သလောက်ကို ပီးလိမ့်မယ်။
အိမ်ရှင်က ထလာပနာတံခါး ပိတ်လိုက်ကေ မတ်ရို့ ဟာ အပြင်မာမတ်တပ်ရပ်ပနာ ‘အရှင်၊ တံခါး ဖွင့်ပီးပါ’ လို့ပြောကတ်ရလိမ့်မယ်။ ယေတာလဲ အိမ်ရှင်က ‘မတ်ရို့ အဇာအရပ်ကလာမှန်းတောင် ငါမသိ’ လို့ပြန်ပြောလိမ့်မယ်။
ယင်းဟာကြောင့် ကိုယ်တော်ယေရှုဟာ သူရို့နဲ့တတူ လိုက်ပါတော်မူပနာ တပ်မှူးအိမ်နဲ့ ကောင်းမဝီးရေနီရာကို ရောက်လာရေအခါ တပ်မှူးဟာ သူ့မိတ်ဆွေတချို့ကိုလွှတ်လိုက်ပနာ ကိုယ်တော်ကို “အရှင်၊ ကျွန်နော့်အိမ်ကို အရှင်ကြွလာဟာ ကျွန်နော်နဲ့ မထိုက်တန်တဲ့အတွက် အပင်ပန်းခံပနာ ကြွလာတော်မမူပါကေ့။