प्रकाशितवाक्य 21:9 - सिरमौरी नौवाँ नियम9 औरौ तोबै तिनु सात स्वर्गदूत, जिनुवै आदमी जाति पांदी सात आखरी पीड़ाव शै भौरेयौंदे सात छानै पैरै राए थिए, तिनुमुंजी दै ऐकीए मैरै धोरे आयौ, मुंआरी बातौ कौरी, तैणै बौल़ौ, “इथै आ, हांव ताखै दुल्हन दिखांदा जियौंका तावल़ा ही मेम्ने कै साथै बैयाव हौए जांदा।” Faic an caibideilSirmouri9 तबे जिनू स्वर्गदूत्तो कैई आखरी की सात्त बिब्ती-अब्ल़ी शे भरे अंदे सात्त बैलुऐ थिऐ, तिनू मुँझ्शा ऐक मुँह कैई आया, अरह् मेरी गईलो बातो करियों बुलो, “ईथे आ, हाँव ताँव कैई शी दुल्हन-जाज़्ड़ी मतल्व छैल़्टे की घरवाल़ी के दर्षण कराऊँबा।” Faic an caibideil |
तोबै स्वर्गदूतै मुंकैई बौल़ौ, “ऐजी सौबै बातौ जू ताखै बौताए रैई, साची औसौ औरौ पूरी तरह शै बिशवाश कौरणौ लायक औसौ। जिथुकै प्रभु पौरमेशवर जैसीए पौरमेशवर कै बातौ बौताणौवाल़ै कै आपणा आत्मा दैय राए थिया। सैजाई औसौ जैणै मुखै, जू कै तैसका स्वर्गदूत औसौ, ताखै सैजौ बौताणौ कारिए भैजै राए जू कै तावल़ो हौणौवाल़ौ औसौ।”