1 Ye Sanbalat, Tobiya, Araab we, Aa-amon we fo Aa-Asdod we a yegna yee a qendand ale no saŋe ke Yeerusaleem a ñaaƴa too xa kef axe we suxeel, a mbuuxa boo a mbuɓaa.
Ye Sanbalat fee o Hoohoroni fa Tobiya fee o Aa-amon jaloogna no maat ne a yeguuna, sawar’ee tus no ke o kiin a garna, ndax ta jal kaa faaxna no Ii-isra’el we.
Ye Sanbalat fee o Hoohoroni fa Tobiya fee o Aa-amon jaloogna no maat ne, fa Geesem fee o Araab, a yeguuna, a ndefa no nqaadnooxaa a in, a nqeef a in soo a layaa yee: «Xar nu mbi’aa? Ndax kaa nu siiknooraa fo o maad oxe?»
Yaa Herood a andna yee yaal-o-and waa kaa nax’un, a fuuxa fuux ɗomu. A lula wiin Betleheem fo no caate kaa mbiduuna fop, ndax da mbarik xa teɓandoong xa koor axe njeg’ina xa kiid xa ƭaq mbaat kaa moƴna o neew, a reefandin na waxtu faa yaal-o-and waa a lay’uuna.
A ndiwa o ndip kiƈ, soo a ndokanin o ten no xoox le. A cooxaan o kangafaan no ɓay um o ñamaak, soo a ngooknoox mbaambir um a nqaadnooxan ee: «Daali maad no Yaawuur we, walid!»