A doona teen ee: ‹Dañel, koo ba o diid, yaam fa lay of a nane no ke xotitna no ñaal mberaand ne neewandooxoona mbaambir Roog ndax o jeem o and, too fa lay of feene sax sax taxu um gar.
Gaburi’el a gara boo paam me reeƭuuma, too ye ta matiidaxama, diidaam soo deɓoox a lanq, gung. A layaxam ee: ‹Wo xe o kiin doŋ, andi yee mbeeñil neene kaa jagin no muukandoong adna.›
Wiin waa fop a ndiid’a, a ndefat no laamtiraa yee: «Xar kene? A cangin a qas alaa yoonna fa sañ-sañ! O kiin oxene kaa heblaa cini ke sax, too kaa nananan.»