Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




फिलिप्पियों 3:19 - Sirmouri

19 तिनको ऊगल़ी ज़ाँदो, तिनका पंण्मिश्वर सिर्फ पेट असो, से आप्णी बै-शर्मी की बातो दे शियाँगियों ऐ; अरह् धर्ती की बादी चीज़ो दा आप्णा मंन लाँव।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

सिरमौरी नौवाँ नियम

19 तिनका अन्त नाश औसौ औरौ तिनकी शारीरिक इछाएं तिनका ईशवर औसौ, सैजै शर्मनाक काम कौरणौ कै बारै दा घमण्‍ड कौरौ औरौ सौदा धोरती कै चीज़ौ कै बारै मुंजी सुंचदै रौंव।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




फिलिप्पियों 3:19
52 Iomraidhean Croise  

प्रभू यीशू ऐ पाछू फिरियों संत्त-पतरस खे बुलो, “ओ शैतान, मुँह कैई शा दुरका ज़ा! तू मुँखे रूकाव्ट का कारण असो; किन्देखे के तू पंणमिश्वर की बातो गाशी ने, परह् आदमी की बातो गाशी आप्णा मंन लाऐं।”


“तबे राजा आप्णें डेरे ढबे के लोगों खे टाटी नाँऐयों बुल़्ला, ‘मुँह कैई शे दुर्के ज़ाव, श्रापित्त लोग! हमेशा के नंरक की आगी दे ज़ाव, जुण्जी शैतान अरह् तेस्के दूत्तों खे आगे ही तियार असो।


अरह् तबे हाँव आपु आप्खें बुलूबा, के ऐबे ‘मुँह कैई कंई सालह् खे आच्छ़ी चीजो कंठी असो; ऐबे हाँव बिषाँव करूबा! अरह् खाँऊबा, पीऊँबा; अरह् आनन्द-मंज्जै करूबा!’


“ऐक सैठ आदमी थिया, जू आछे मंख्मल के खोट्णों बाँम्बो थिया; जू रोज सुख्ह-बिलास दा अरह् ठाट-बाट आरी जीयों थिया।


किऐ बख्तो तोड़ी तअ तेने सियाँणें तियारी बात मानी ने, परह् जबे तिऐं अंन्त्ती करी; तअ तेने आप्णे सासो दो ऐजो सूँचियों बुलो, के ‘हाँव ना तअ पंण्मिश्वर दा डरदा, अरह् ना कोसी आदमी की किऐ परवा करदा;


किन्देंखे के ऐष्णे लोग अमाँरे प्रभू मसीया के ने, परह् आप्णे पेटो के सेवा करह्; अरह् लट-पटी बातो लई सिधे-साधे मंन के लोग बह्काऐ दियों।


तअ: हेभी जेसी काँम-काज़ कर्णो खे तुँऐं सरमाँव ऐ, तेसी काँम-काज़ शा तुँओं आगे का फाय्दा भेटो थिया? जिन्दें का नंतीजा सिर्फ मंऊँत्त असो।


किन्देंखे के तुँऐं ऐभी तोड़ी भे बै-बिश्वाषी असो। हेबी भी तुँओं मुँझी डाह, झगड़े असो, तअ कियों तुँऐं हेभी तोड़ी भे आप्णा पाप मंऐं बिचार दे आथी ने? अरह् कियों तुँऐं हेभी भी आदमी के अज्ञाँ-निय्म दे चाल्दे ने?


ईन्दें तुँऐं सरमाँदे ने, अरह् ऐष्णें काँम-काज़ कर्णो वाल़े तअ तुँओं मुझ शे आगु ही गाड़े चैई थिऐ; परह् तुँऐं तअ ईन्दें ऊल़टे शियाँगियों।


तुवाँरा शियाँगियों तारीफ करणा आछा नें आथी; कियों तुँऐं जाँण्दे ने, के दाँणिक खाटो आटा बाटो अंदो बादो आटा खाटो बाँणों।


परह् जुण्जो हाँव करू, सेजो ही करदा रंऊँबा, के जुण्जे लोग दाव दे असो, तिन्खे हाँव दाव ने देऊँ; जू जियों कोसी बातो दा से तारीफ करह्, तिन्दें से आँमों जैष्णें ही बंणों।


ईन्देंखे जे तैस्के दास भी धर्मी सेवक का जिया रूप धारण करह्; तअ ईन्दी किऐ बड़ी बात ने आथी; परह् तिनका अंन्त्त-नाँष तिनके कर्मो के मुताबिक हंदा।


किन्देंखे के खतना कर्णो वाल़े आपु तअ ज्ञाँन-निय्म गाशी चाल्दे ने, परह् तुवाँरा खतना ईन्देंखे करणा चहाँव के तुँवारी देह्-शरीर की दषा गाशी तारीफ करह्।


किन्देंखे के बादे आप्णे-आप्णे मतल्व की खोज दे रंह्, ना के यीशू मसीया की खोज दे।


धर्ती गाशली ने परह् स्वर्गिऐं चींजो गाशी आप्णा ध्याँन लाओं,


से प्रभू के सहाँम्णें अरह् तिनकी शक्त्ति के तेज शे दुर्कें हऐयों सदा खे नाँष की सजा पाँदे।


जै-तोड़े लोग सच्चाई का बिश्वाष ने कर्दे, परह् से अनियाँई शे खुशी हों, से बादे सजा पाँदे।


तबे सेजा पापी आप्णी बादी शक्त्ति शा पर्गट हंदा, जेथू प्रभू यीशू आप्णें मुँह शी फ़ूको माँरियों माँरी देंदे; अरह् आप्णें आँणों के त्तेज शा भंस्म करी देंदे।


अरह् तिनू आदमी मुझी बै-कार के रगड़े-झगड़े पय्दा हों, जिनकी बुद्धी भ्रष्ट हऐ रंऐ, अरह् से सच्चाई शे अजाण्दे असो; ऐष्णें लोग ऐशो जाँणों के पंण्मिश्वर के सेवा, भगति धंनकंमाणों का ऐक जरिया असो,


बिश्वाषघाती, ढीठ, घमंडी, अरह् पंण्मिश्वर के ने, परह् आप्णे भोग-बिलास के चहाँणों वाल़े ही हंदे।


परह् तुँऐं आप्णी हंकार दा घुमंन्ड करह्, परह् हंकार अरह् घमंन्ड पाप शा भरा अंदा हों।


जैष्णें तिनू लोगो मुझी झूठे ऋषी थिऐ, तैष्णें ही तुँओं मुँझी भे झूठे प्रचारक हले, जू नाँष कर्णो वाल़े पारखंन्ड का उदघाटण चुप्पी चुरियों कर्ले, अरह् तेसी स्वामी का जिन्ऐं तिनू मोल लऐयों खर्दी थुऐ, तिनू शे से अ-जाँण्दें बंण्दे, अरह् शिघो से आपु आप्णों छ़तियानाँष कर्दे।


अरह् ऐशा दाँई से आप्णें पापो की सजा भूगतले। तिनू देसो के दुपारे भोग-बिलास करणा आछा लागो, ऐजा ऐक कल़ंक असो, ऐष्णें लोग जबे तुँवारी गईलो खाँव-पीयों ऐ तअ से आपु अरे शा भोग-बिलास करह्,


जू लाल़्च की मंन घड़त बातो लई, तुँओं कैई शो धन कमाँव। तिनखे पंण्मिश्वर आगे ही सजा तियार करी थऐ, अरह् तिनका नाँष हंदा, जिन्देखे से तियार असो।


ऐजे लोग जुण्जी बातों जाँण्दे ने, तिनू बातो के नीदिया करह्, अरह् ऐजे लोग बै-सम्झ बुणेंरो जैष्णें असो, अरह् तिन्दी के जाँणें ऐ नाँष हों।


से सेजे लोग असो, जुण्जे तुड़-खुड़ा दें रंह्, अरह् सदा गलती निंकाल़्दें रंह्, अरह् से आप्णी हिछ़्या शे कू-कर्णी के लूभी-लाल़्चि, अरह् घमंन्डी अरह् आप्णें फाय्दे खे चाप-लुसी कर्णों वाल़े हों।


किन्देंखे के केत्रै ऐशे लोग चुप-चाँण आँमों मुँझी मिली रूऐ; जिनखे तियों सजा के बारे दो पुराँणें निय्म दो आगे ही लिखी थुवो थियो: ऐजे लोग नास्तिक असो, अरह् अमाँरे पंण्मिश्वर की कृपा लुच-पंण बईमानी दा बद्ल़ी दियों, अरह् अमाँरे सिर्फ ऐक ही स्वामी, अरह् प्रभू यीशू मसीया मान्णों शे ऐ भाजी ज़ाँव।


तिन्ऐं जेतोड़ी आप्णी, बड़ियाऐं करी, अरह् तिन्ऐं जे-तोड़ा भोग-बिलास करा, तुँऐं भे तिनखे तेत्री ही परेशाँनी अरह् बैद्णीं दियों; किन्देंखे के से मंन ही मंन बुलो, के हाँव तअ राँणी जेष्णी बंईठी रंऐ, हाँव बिध्वा ने आथी; हाँव कद्दी भे दु:ख बीलाप, अरह् शोक दे ने पड़दी।


सेजो बुँणेंर, अरह् तेस्की गईलो सेजे झूठे ऋषी, थाँम्बड़े गुवे, जेथू ऐ तेसके सहाँम्णें संईसारी दी ऐशी चींन-नींषाणीं देखाऐ थी, जिन्दे के जाँणें तेने तिनू भरंमाँऐं-दुरंताँऐ जिनू गाशी तेथू बईच़ीं की छाप-मुँहर थी, अरह् जुण्जे तेथू बुँणेर की पूजा करह् थिऐ। तिनू जीऊँदे ही तियों आगी की झील नंरक दे, जू गंन्धक शी जल़्दी रंह्, तिनू बादे तिन्दें पाऐ गुऐ।


परह् डराड़ो, अरह् बै-बिश्वाषियों, नींच़ हत्त्याँरे, अरह् च़ूर-जार, अरह् जादू-टूण्णें कर्णों वाल़े, मुँर्त्ती पूज्णों वाल़े, अरह् हर किस्समं के झूठों बुल्णों वाल़े, का नाँष हंदा, अरह् तिनू भभ्कदीं आग, अरह् गंन्धक की झ़ील, दे पाऐ देईदें, जुण्जी के दुज़ी मंऊँत्त हंदी!”


परह् कुत्ते, जादू-टूँणें, अरह् चुरी-जारी कर्णों वाल़े, अरह् हत्त्यारे, अरह् मुँर्त्ती पुज्णों वाल़े, अरह् ऐक नाँम झ़ूट्ठै शे प्यार कर्णों वाल़े बाऐर ही रंह्दें।


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan