Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Rzymian 8:20 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

20 Gdyż stworzenie zostało poddane marności — nie z własnej woli, lecz z woli Tego, który je poddał — w nadziei,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

Biblia Gdańska

20 Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Słowo Życia

20 Wbrew swojej woli, ale z woli Boga, doświadcza ono skutków grzechu.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

20 Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei;

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Nowa Biblia Gdańska

20 Ponieważ stworzenie nie zostało świadomie podporządkowane marności, ale dla Tego, który podporządkował,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Biblia Warszawska 1975

20 Gdyż stworzenie zostało poddane znikomości, nie z własnej woli, lecz z woli tego, który je poddał, w nadziei,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Rzymian 8:20
14 Iomraidhean Croise  

Nadał mu on imię Noe, mówiąc: Ten nam będzie pociechą w naszej pracy i w trudzie naszych rąk na tej ziemi, którą PAN przeklął.


Wiemy bowiem, że całe stworzenie aż do teraz wzdycha i znosi bóle rodzenia.


Jak długo usychać będzie ziemia i więdnąć zieleń na polach? Przez niegodziwość jej mieszkańców ubywa zwierząt i ptactwa, mówią bowiem: PAN nie wie, co robimy w ukryciu.


Dlatego smuci się ziemia, marnieją jej mieszkańcy, ubywa polnej zwierzyny, ptactwa na polach, a także ryb w morzach.


Marność nad marnościami, mówi Kaznodzieja, marność nad marnościami — wszystko jest marnością.


Postanowiłem położyć kres wszystkiemu, co żyje — powiedział Bóg do Noego. — Ludzie napełnili ziemię gwałtem. Zniszczę ich razem z nią.


Jakże porykują zwierzęta! Błąkają się stada bydła! Tak! Nie ma dla nich pastwisk! Stada owiec też ponoszą karę.


Tak, On je obrócił w pustkowie, uschło ono przede mną. Spustoszona jest cała ta ziemia, lecz nikt nie wziął tego do serca.


PANIE, powiedz, kiedy nadejdzie mój kres, Daj mi znać, ile pozostało mi lat — Niech wiem, jak jestem znikomy!


Z taką właśnie nadzieją zostaliśmy zbawieni. Nadzieja, której spełnienie się widzi, właściwie nie jest nadzieją. Bo kto żyje nadzieją na to, co już się spełniło?


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan