“Kamaya'-maya' kaam. Daa pareyoun bi manga aa ku minsan dakayo' onde'-onde' itu. Sabab baan ta kaam, ian tunggu' sigam manga malaikat paharap na peen ni 'Mma' ku Tuhan ma diyōm sulga'.
Subay kaam paanggil ni aku, Anak Manusiya',” uk si Isa. “Iya paitu ku ni dunya 'nsa' aku subay pighinangan uk manga manusiya', suga' sigam iya subay tabang ku. Paitu isab aku bo' paglilla' ku kallum ku pangalakkat ku manga aa heka min paldusahan sigam.”
Suga' iya na itu pamandu' ku ma kaam: daa kaam muli bang niya' ganta' ngahinang laat ma kaam. Bang niya' ganta' aa nampak bayihu' nu dambiya', patampalun isab dambiya' panampakan aa hi'.
Nabbut si Isa ni Tuhan. “O 'Mma',” uk na, “ampunun manga aa ngalansang aku itu, sabab 'nsa' tahati uk sigam bang ayi hinang sigam.” Maglibut manga sundalu, pigkoot-kootan uk sigam manga sammek si Isa bang sayi karapuhan na.
Bang aa ngalangpas, 'nsa' niya' gawi na paitu saddi min nangkaw maka mapatay maka makaat. Suga' bang aku, iya gawi ku paitu muwan kallum ma manusiya', kallum landu' hap.
Sasuku pake manga pandu' ku bo' 'nsa' be' na, 'nsa' aku ngahukum iya. Sabab na 'nsa' pangahukum ma manusiya' iya pamapaitu ku ni dunya. Iya hangkan aku paitu supaya sigam lappasan ku min hukuman dusa.
Bannal sadja kabtangan itu, subay tayima' tōōd. Uk na, “In si Isa Almasi bayi paitu ni dunya bo' supaya puwasan na manga aa dusahan min hukuman dusa.” Bang takdil ni aa dusahan, 'nsa' niya' paliyu min aku.