Manjari anabbut si Isa ni Tuhan, yukna. “O Mma', paheya'un ōnnu.” Magtūy aniya' suwala min sulga' ah'lling, yukna, “Bay na paheyaku ōnku, maka paheyaku du pabalik.”
sagō' subay anganad saga manusiya' kamemon in aku alasa asal ma Mma'ku, ya angkan aku amanuyu' angahinang ai-ai panoho'an Mma'ku ma aku. “Na, sūng na,” yuk si Isa. “Palanjal kitam minnitu.”
Manjari itu kinata'uwan e' si Isa ajukup na kamemon bay pamahinang ma iya. Sakali yukna, “Patay bohe' aku.” Buwattē' pah'llingna bo' aniya' kamaksuran ma bay tasulat ma deyom Kitab.
“Sagō' aniya' saksi' ma aku labi gi' akosog min panaksi' si Yahiya, hatina saga hinang ya bay pamahinang aku e' Mma'ku Tuhan. Saga hinangku itu anaksi'an aku in aku b'nnal bay pinapi'itu e' Mma'ku.
Sagō' mbal ka'lloganku kallumku bang pa'in tatalusku ai-ai bay pangangganta' aku. Bang pa'in isab takatisku hinang bay pamahinang aku e' Panghū' Isa, hatina magpasaplag lapal ahāp pasal ase' maka lasa Tuhan.