21 ئەیو وه هێزێ که تویەناێ ئەوه دەێەپێ تا گشت چشتێگ وه فەرمان خوەێ دەر بارێد، جەسەێ سوکمان که له بین چود گویڕنیدەو تا وه شێوەێ جەسەێ پڕ جەڵاڵ ئەیو دەر باێ.
وه ئەوره، له لاێ ئەوانه، شێوەێ گویڕیا، دەمچەوی جور خوەر درەوشیا و دڵنگەگەێ جور نویر چەرمیەو بی.
عیسا جواویان دا: «ئیه خوەێ نیشان دەێ ئیوه چەنێ گومڕاین، چوینکه نه له کتاو موقەدەس ئاگادارین و نه له هێز خودا!
عیسا نزیکیانەو بی وەپێان وەت: «گشت دەسڵات وەناو ئاسمان و وەبان زەوی دریاسه پێم.
چوینکه خودا ئەوانه که وەرجەوە ناسی، هەر ئیجوره ئەوانه وەرجەوە دیاری کرد تا وێنەێ کوڕەگەێ خوەێ دەر بان، تا کوڕەگەێ بوده یەکم زگ وەناو برایل فرەێگ.
وەختێ مەسیح که زنەیی ئیوەس، ئاشکرا بود، ئەو وەخته ئیوەیش وەگەرد ئەیو وەناو جەڵاڵ ئاشکرا بین.
ئێ عەزیزەیل، ئێرنگه ڕوڵەیل خودایم، هێمراێ ئاشکرا نویه بویمنه چه. وەلێ زانیمن وەختێ ئەیو ئاشکرا بود بویمنه وێنەێ ئەیو، چوینکه ئەیو هەر ئەوجورە که هەس، دوینیمنێ.
خوداوەند خودا فەرمایش کەێد: «منم ’ئا‘ و منم ’ی‘ منم ئەیو هەر وه تویەنا که هەس و بی و تێد.»