18 چوینکه هەر ئەوجورە که چەن جار وه ئیوه وەتمه و ئێرنگەیش ئەسر ڕشنم و ئویشمه پێدان، ڕێ رەوشت قێر فرەێگ هەر جور دشمەنیل سەلیب مەسیحه.
ئمجا وەختێ عیسا نزیک ئورشەلیم بی و چەوێ کەفته شارەگه، ئەڕاێ گیره کرد،
چوی وه بێ فیسی و ئەسر چەویلم خوداوەند خزمەت کردمه و سەختییلی که وەبونەێ دەس وه یەکی کردنیل جویلەکەیل هاتیەسه سەرم، تاموڵ کردمه.
وەناو دڵ خوەم خەم فرەێگ و خوسەێ هەمویشەیی دێرم.
چوینکه پێخام سەلیب ئەڕا ئەوانه که وەرەو نابودی چن گیلگەوجیه، وەلێ ئەڕا ئیمه که هایمنه ڕێ نجات هێز خوداس.
ئێ نيەزانين کەسیلێ که حەق نەنه ژێر پا نیەونه میراتیخوەر پادشایی خودا؟ خوەدان گول مەێەن! داوانپێسیل، بتپەرەسیل، خێزیل، نێربازیل،
چوینکه ئیجور کەسیلێ، ڕەسولەیل دروەکانی و کارکەریل فێڵبازن که خوێان وه وێنەێ ڕەسولەیل مەسیح دەر تیەرن.
کیه که له لێدان بی هازه و مه وەگەرد بی هازیەگەێ بەشدار نەوم؟ کیه که له لێدان بکەفێ و من ئەڕاێ نەسوزیەم؟
چوینکه من وه دڵ خەمبار و پەشێو و چەویل پڕ له ئەسر ئەڕادان نویسام، نه ئەڕا ئیه که خەمباردان بکەم، بەڵکەم تا بزانین مابەتم وه ئیوه چەنێ بنێ قویله.
هەڵبەت ئینجیلێگ تر نیه، وەلێ کەسیلێگ هەن که پەشێودان کەن و توان که ئینجیل مەسیح بگویڕنن.
وەلێ وەختێ دیم کردەوەێان وه پێ ڕێەگەێ ڕاسەکانی ئینجیل نیه، له نوای گشتێان وه کیفا وەتم: «ئەگەر تو هەرچەن که جویلەکەێ وەلێ جور ناجویلەکەیل زنەیی کەی نه جور جویلەکەیل، چوی تویەنێ ناجویلەکەیل وادار بکێ تا جور جویلەکەیل زنەیی بکەن؟»
فیز خودا وه هویچ حساو نیەکەم، چوینکه ئەگەر سالح بوین له ڕێ شەریعەتەو وه دەس باتیاد، ئێ دی مەسیح وه هویچ پەتی مرد.
بەخویی؛ سەرخوەشی، عەێاشی و ئیجور چشتیلی. هەرئەوجوره که وەرجەوە وەپێدان هەڕەشه کردم، وەدواره هەڕەشه کەمه پێدان کەسیلێگ که ئی کاریله کەن پادشاێ خودا وه میراتی نیەوەن.
ئەوانه که توان شێوەێ خوێان خاس نیشان بێەن، ناچاردان کەن که خەتەنه بوین، تەنیا وه ئی نیەته که وەبونەێ سەلیب مەسیح عەزاو نوینن.
وەلێ دویر له گیانم که مه وه چشتێ شانازی بکەم بێجگه وه سەلیب خوداوەندمان عیسا مەسیح، که وه وەسلەێ ئەوه، جهان ئەڕا مه وه سەلیب کیشریا و مه ئەڕاێ جهان.
ئێرنگه ئیه ئویشم و وەناو خوداوەند شاێەتی دەم که دی نەبایه جور ناجویلەکەیل زنەیی بکێن که ڕێ رەوشتیان وه پێ پویچێ فکریلێانه.
هەمویشه وەناو گشت دوعایلم ئەڕا گشتدان وه خوەشی دوعا کەم،
هویچکەسێگ نەبایه له ئی باوەته وه حەق براگەێ خوەێ خەتا و دەسدریژی بکێ. چوینکه خوداوەند سزاێ گشت ئی کاريله دێ، ئەو جوره که وەرجه ئیه وەتیمنه پێدان و حساوی هەڕەشه له لێدان کردیم.
چوینکه شنەفیمن له ناودان بڕێگ کارێان بیەسه لەمتیکەری. ئیانه کار نيەکەن، بەڵکەم له کاریل ئەو باقی مەردم فتنی کەن.
وه تایبەتی ئەوانه که خوێان وەناو شاوەت هەواوهەوەسیل پێسکەر وێڵ کەن و دەسڵات سوک وه حساو تیەرێن. ئیانه ئەوجورە کەلەڕەقن و لویتبەرز که له کفرکردن وه گەورایل ئاسمانی رخێان نیەچود؛
ئیانه هەر جور تافیل خروشان دەریان که کاریل نەنگ هاورێان هەر جور کەف تێدە بان ئاو؛ هەساریل وێڵێگن که تیەریکی و زولەمات، تا ئەبەد ئەڕاێان دیاری کریاس.