1 دەس ئاخر ئێ برايلم، وەناو خوداوەند دڵشاد بوین! نویساین هەر ئەو چشتیله ئەڕادان، زامەتێگ ئەڕام نێری بەڵکەم ئەڕا ئەمن بین ئیوەس.
خوەشاڵ بون و شادی بکەن، چوینکه پاداشدان وەناو ئاسمان گەوراس. ئەڕا ئیه که پەێخەمەریلی که وەرجه ئیوه بینه، هەر ویجوره ئازارێان دانه.
روحم وەبونەێ نجات دەرم خودا، کەیف و خوەشی کەی،
نه تەنیا ئیه، بەڵکەم ئیمەیش له ڕێ خوداوەندمان عیسا مەسیح که ئێرنگه له ڕێ ئەیو وەگەرد خوداوه ئاشتی دریایمن، وەناو خودا شادی کیمن.
دەس ئاخر، ئێ برایل، شاد بوین؛ ئەڕا کامڵ بوین و تەمامی تەقالا بکەن؛ ئاموژیاری بگرن؛ یەدەنگ بوین؛ وەناو ئاشتی و سڵامەتی زنەیی بکەن، که خوداێ مابەت و ئاشتی و سڵامەتی وەگەرددانەو مینێد.
دەس ئاخر، وەناو خوداوەند و وەناو قەوەتی که له هێز ئەیو تێد، وه هێزەو بوین.
چوینکه خەتەنه کریایل ڕاسەکانی ئیمەیم که وەگەرد روح خودا، پەرەسش کەیمن و شانازیمان وه مەسیح عیساس و پشت نیەوەسیمنه جەسه،
هەمویشه وەناو خوداوەند خوەشاڵ بوین؛ وه دوارەیش ئویشم: خوەشاڵ بوین.
ئاخرسەر، ئێ برایل، هەر چشتێ که ڕاسه، هەر چشتێ که حرمەت دێرێ، هەر چشتێ که درسه، هەر چشتێ که پاکه، هەر چشتێ که بود دوسی بیاشتوین و هەر چشتێ که تاریفیه. ئەگەر چشتێ هەس که فره خاسه و ئەگەر چشتێ هەس که تیەرزێ ستایشێ بکێ، وه ئی چشتیله فکر بکێن.
جا دەس ئاخر، ئێ برایل، ئیوه لەلێمان یاێ گردین که ڕێ رەوشتدان باێه چوی بود تا خودا خوەشنود بکێن، هەر ئەوجورە که ئیجوریشه کین. ئیسه وەناو خوداوەند عیسا لەلێدان توایمن و لاڵکێیمنه پێدان که له ئی باوەتەو هەر چی فرەتر تەقالا بکێن.
هەمویشه دڵشاد بوین؛
ئێ برایلم، هەر وەخت وەگەرد ئەزمونیل جورواجور ڕوی وه ڕوی بوین، وه خوەشی گەوراێگ بزاننێ!
دەس ئاخر، گشتدان یەێ فکر و هاودەرد بون و مابەت براێانه بیاشتون و دڵسوز و بێ فیس بون.
بەڵکەم خوەشاڵ بوین له ئیەک وەناو رەنجیل مەسیح بەشدار بوین، تا له وەخت ئاشکرابوین جەڵاڵ ئەیو هەم دڵشاد بوین و هەم خوەشی بکێن.
ئێ عەزیزەیل، ئیه نامەێ دویمه که ئێرنگه ئەڕادان نویسم. هەر دو نامەگه وه بونەێ ئیه که بارمه هویردان نویسامه تا ئیوه ئەڕا یە فکر پاک هەڵگڕنم،