مُکاشفہ 19:7 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

⁷ آؤ اساں خوشی مناؤں تے بہُوں شادمان تھیؤں اُوندی تعریف کرُوں کیوں جو لیلے دی شادی دا وقت آ گئے تے اُوندی کُنوار آپنڑے آپ کُوں تیار کر گِھدے۔

مُکاشفہ 19:7 Iomraidhean Croise

متّی 1:20

او اِنہاں گالھیں دے بارے ءچ سوچیندا ای پِیا ہا جو رب دے فرشتے اُونکُوں خواب ءچ نظر آ تے آکھیا، ”یُوسف! داؤد دے پوتر، آپنڑی ذال مریم کُوں آپنڑے کولھ گِھن آوݨ تُوں نہ ڈر، کیوں جو جیہڑا اُوندے پیٹ ءچ ہے او رُوح القُدس دی قُدرت نال ہے۔

متّی 22:2

”اسمان دی بادشاہی اُوں بادشاہ وانگُوں ہے جئیں آپنڑے پوتر دی شادی کیتی۔

لُوقا 12:36

تُساں اُنہاں آدمیاں وانگُوں بنڑو جیہڑے آپنڑے مالک دی راہ ڈیدھے ہووݨ جو او شادی تُوں کِیں ویلے ولسی تاں جو جیہڑے ویلے او آ تے دَر کھڑکاوے تاں فوراً اُوندے کیتے کھول ڈیوݨ۔

یُوحنّا 3:29

کُنوار تاں گھوٹ دی ہوندی ہے۔ پر گھوٹ دا دوست جیہڑا نال کھڑا تھی تے اُوندی سُنڑدے، او گھوٹ دی اواز سُنڑ تے خوش تھیندے۔ بس میڈی ایہ خوشی پُوری تھی گئی۔

2کُرِنتھِیوں 11:2

میڈے دل ءچ تُہاڈے کیتے خُدا وانگُوں غیرت ہے کیوں جو مَیں تُہاڈا رشتہ ہِکو پئے یعنی مسیح نال طے کیتے تاں جو تُہاکُوں ہِک پاک دامن کُنواری وانگُوں اُوندے کولھ پیش کراں۔

اِفِسیوں 5:23

کیوں جو پایا ذال دا سر ہے، جِینویں مسیح آپنڑے بدن یعنی کلیسیا دا سر ہے تے اُوہو اُوندا نجات ڈیوݨ آلا ہے۔

اِفِسیوں 5:32

ایہ بہُوں گہرا راز ہے پر ایہ مَیں مسیح تے کلیسیا دے بارے ءچ آدھا ہاں۔

فِلِپّیوں 3:3

کیوں جو اصلی ختنہ کراوݨ آلے تاں اساں ہیں جیہڑے خُدا دے رُوح القُدس دی ہدایت نال عبادت کریندے تے مسیح یسُوع اُتے فخر کریندے ہیں تے جِسمانی گالھیں اُتے بھروسا نئیں کریندے،

مُکاشفہ 11:13

اُوں ویلے ہِک وڈا زلزلہ آیا تے شہر دا ڈاہواں حصہ ڈھے پِیا۔ سَت ہزار لوک اُوں زلزلے نال مارے گئے تے جیہڑے باقی بچ گئے، اُنہاں دہشت زدہ تھی تے اسمان دے خُدا دی تعریف کیتی۔

مُکاشفہ 19:9

وَل اُوں فرشتے میکُوں آکھیا جو ”لِکھ، ’مُبارک ہِن او جیہڑے لیلے دی شادی دی دعوت ءچ سڈے گئے ہِن‘۔“ اُوں مزید آکھیا جو ”ایہ خُدا دے سچے گالھیں ہِن۔“

مُکاشفہ 21:2

وَل مَیں مُقدّس شہر نویں یروشلیم کُوں خُدا کنُوں اسمان تُوں لہندے ڈِٹھا۔ او اُوں کُنوار وانگُوں سجایا گِیا ہا جئیں آپنڑے پئے کیتے سنگھار کیتا ہووے۔

مُکاشفہ 21:9

وَل اُنہاں سَت فرشتیاں ءچوں جِنہاں دے کولھ آخری سَت آفتاں نال بھرے سَت مُنگر ہَن، ہِک آ تے میکُوں آکھیا جو ”آ، مَیں تیکُوں کُنوار، یعنی لیلے دی ذال ڈِکھیساں۔“