مُکاشفہ 17:5 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

⁵ اُوندے متھے اُتے ایہ راز آلا ناں لِکھیا ہا، ”عظیم شہر بابل، سبھ طوائفاں تے زمین دیاں مکرُوہ چیزاں دی ماء۔“

مُکاشفہ 17:5 Iomraidhean Croise

فِلِپّیوں 3:19

اُنہاں دا انجام ہلاکت ہے، اُنہاں دا پیٹ ای اُنہاں دا خُدا ہے۔ او آپنڑے شرم دے گالھیں اُتے فخر کریندے ہِن تے دُنیاوی چیزاں دے خیال ءچ لگے راہندے ہِن۔

2تھِسّلُنیکیوں 2:7

کیوں جو بدی دی لُکی ہوئی طاقت ہُنڑ وی آپنڑا اثر کریندی پئی ہے، پر ہِک روکنڑ آلا وی ہے تے جئیں تئیں او روکنڑ آلا رستے کنُوں ہٹایا نہ ونجے او اُوں بدکار کُوں روکی رکھیسی۔

مُکاشفہ 1:20

او سَت تارے جیہڑے تَیں میڈے سجے ہتھ ءچ ڈِٹھے ہِن تے سونے دے سَت چراغ داناں دا راز ایہ ہے : او سَت تارے تاں سَت کلیسیاواں دے فرشتے ہِن تے سَت چراغ دان سَت کلیسیاواں ہِن۔“

مُکاشفہ 11:8

تے اُنہاں دیاں لاشاں اُوں وڈے شہر دیاں سڑکاں اُتے پئیاں راہسن جِینکُوں علامتی طور تے سدُوم تے مِصر دا ناں ڈِتا گئے۔ اُوں شہر ءچ ساڈا خُداوند وی صلیب اُتے چڑھایا گِیا ہا۔

مُکاشفہ 14:8

اُوندے بعد ہِک ڈُوجھا فرشتہ ایہ آدھا ہویا آیا جو ”ڈھے پِیا، او عظیم شہر بابل ڈھے پِیا جئیں آپنڑی حرام کاری تے مستی دا شراب ساریاں قوماں کُوں پِلائی۔“

مُکاشفہ 16:19

تے او عظیم شہر بابل پھٹ تے ترے ٹوٹے تھی گِیا تے قوماں دے شہر وی تباہ تھی گئے۔ اِینویں خُدا اُوں وڈے شہر بابل دیاں بُرائیاں یاد کیتیاں تاں جو اُونکُوں آپنڑے قہر دے شراب نال بھریا ہویا مُنگر پِلاوے۔

مُکاشفہ 17:1

اُنہاں سَت فرشتیاں ءچوں ہِک جیندے کولھ سَت مُنگر ہَن، میڈے کولھ آ تے آکھیا جو ”میڈے نال آ۔ مَیں تیکُوں ڈِکھیساں جو اُوں وڈی طوائفکُوں کیا سزا مِلنڑ آلی ہے جیہڑی پانڑیاں اُتے بیٹھی ہے۔

مُکاشفہ 17:2

زمین دے بادشاہاں اُوندے نال زِنا کیتا تے زمین دے راہنڑ آلے اُوندی حرام کاری دی شراب نال دُھت تھی گئے۔“

مُکاشفہ 17:7

پر اُوں فرشتے میکُوں آکھیا جو ”تُوں کیوں حیران تھی گِیا ہیں؟ مَیں تیکُوں اُوں عورت دا تے اُوں حیوان دا راز ڈسیندا ہاں، جیندے اُتے او سوار ہے تے جیندے سَت سر تے ڈاہ سینگ ہِن۔

مُکاشفہ 18:2

اُوں اُچی اواز ءچ ہکل ڈے تے آکھیا، ”ڈھے پِیا! عظیم شہر بابل ڈھے پِیا! او بدرُوحاں دا گھر بنڑ گِیا تے ہر بدرُوح دے راہنڑ دی جاہ تے ہر ناپاک تے مکرُوہ پکھیاں دے ٹِکنڑ دی جاہ تھی گِیا۔

مُکاشفہ 18:21

وَل ہِک بئے زور آور فرشتے وڈی چکّی دے پُڑ وانگُوں ہِک پتھر چاتا تے اُونکُوں سمندر ءچ ایہ آدھے ہوئے سَٹ ڈِتا جو ”بابل دا عظیم شہر وی اِینویں ای زور نال سٹیا ویسی تے وَل اُوندا کڈھائیں پتا نہ چلسی۔

مُکاشفہ 19:2

کیوں جو اُوندے فیصلے سچے تے راست ہِن۔ اُوں وڈی طوائف اُتے اُوں سزا دا حُکم کیتا جئیں آپنڑی حرام کاری نال دُنیا کُوں خراب کر ڈِتا ہا۔ خُدا اُوں کنُوں آپنڑے بندیاں دے خون دا بدلہ گِھن گِھدے۔“

مُکاشفہ 7:3

”جِیں ویلے تئیں اساں آپنڑے خُدا دے بندیاں دے متھیاں اُتے مُہر نہ لا گِھنوں، زمین تے سمندر تے درختاں کُوں نُقصان نہ پُچائے۔“