مُکاشفہ 16:10 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

¹⁰ وَل پنجویں فرشتے آپنڑا مُنگر حیوان دے تخت اُتے وِیٹ ڈِتا جیندے نال اُوندی بادشاہی ءچ اندھارا تھی گِیا۔ لوک شدید درد دے سببّوں آپنڑیاں زباناں کپنڑ لگے،

مُکاشفہ 16:10 Iomraidhean Croise

متّی 13:42

تے اُنہاں کُوں بھاہ دی بٹھی ءچ سَٹ ڈیسن جِتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔

متّی 13:50

تے اُنہاں کُوں بھاہ دی بٹھی ءچ سَٹ ڈیسن۔ اُتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔“

متّی 22:13

اِیں وجہ تُوں بادشاہ آپنڑے خادماں کُوں آکھیا، ’اِیندے ہتھ پیر بَدھ تے باہر اندھارے ءچ سَٹ ڈیؤ۔ اُتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔‘

متّی 24:51

تے خُوب کوڑے مروا تے اُونکُوں منافقاں ءچ شامل کر ڈیسی جِتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔“

متّی 8:12

پر بادشاہی دے پوتر باہر اندھارے ءچ سَٹ ڈِتے ویسن جِتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔“

لُوقا 13:28

جِیں ویلے تُساں ابرہام تے اِضحاق تے یعقُوب تے سارے نبیاں کُوں خُدا دی بادشاہی ءچ موجود ڈیکھ سو، تے خود کُوں باہر کڈھیا ہویا ڈیکھ سو، اُتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔

1 پطرس 2:17

سبھ دی عزت کرو، آپنڑے اِیماندار بِھرانواں نال محبت رکھو۔ خُدا تُوں ڈرو تے بادشاہ دی عزت کرو۔

مُکاشفہ 11:10

زمین دے راہنڑ آلے اُنہاں دی موت اُتے شادمان تھی تے خوشی منیسن تے ہِک ڈُوجھے کُوں تحفے بھجیسن کیوں جو اُنہاں ڈوہائیں نبیاں، زمین آلیاں کُوں ستایا ہا۔

مُکاشفہ 11:2

پر ہیکل دے باہر آلے صحن کُوں چھوڑ ڈیویں تے اُونکُوں نہ ناپیں کیوں جو او غیر قوماںکُوں ڈے ڈِتا گئے۔ او بِتالیہہ مہینیاں تئیں مُقدّس شہر کُوں لتڑیندے راہسن۔

مُکاشفہ 11:8

تے اُنہاں دیاں لاشاں اُوں وڈے شہر دیاں سڑکاں اُتے پئیاں راہسن جِینکُوں علامتی طور تے سدُوم تے مِصر دا ناں ڈِتا گئے۔ اُوں شہر ءچ ساڈا خُداوند وی صلیب اُتے چڑھایا گِیا ہا۔

مُکاشفہ 17:17

کیوں جو خُدا آپنڑا مقصد پُورا کرݨ کیتے اُنہاں دے دل ءچ ایہ گالھ پیسی جو او ہِکی صلاح نال آپنڑے شاہی اِختیار کُوں اُوں حیوان دے حوالہ کر ڈیوݨ جئیں تئیں خُدا دے گالھیں پُوریاں نہ تھی ونجنڑ۔

مُکاشفہ 17:9

اِیں گالھ کُوں سمجھنڑ کیتے حِکمت دی لوڑ ہے، او ستّے سر سَت پہاڑ ہِن جِنہاں اُتے او عورت بیٹھی ہے۔

مُکاشفہ 18:2

اُوں اُچی اواز ءچ ہکل ڈے تے آکھیا، ”ڈھے پِیا! عظیم شہر بابل ڈھے پِیا! او بدرُوحاں دا گھر بنڑ گِیا تے ہر بدرُوح دے راہنڑ دی جاہ تے ہر ناپاک تے مکرُوہ پکھیاں دے ٹِکنڑ دی جاہ تھی گِیا۔

مُکاشفہ 18:21

وَل ہِک بئے زور آور فرشتے وڈی چکّی دے پُڑ وانگُوں ہِک پتھر چاتا تے اُونکُوں سمندر ءچ ایہ آدھے ہوئے سَٹ ڈِتا جو ”بابل دا عظیم شہر وی اِینویں ای زور نال سٹیا ویسی تے وَل اُوندا کڈھائیں پتا نہ چلسی۔

مُکاشفہ 18:23

چراغ دی روشنی ولا کڈھائیں تیڈے ءچ نہ چمکسی گھوٹ تے کُنوار دیاں اوازاں کڈھائیں تیڈے ءچ سُنڑائی نہ ڈیسن کیوں جو تیڈے تاجر دُنیا دے وڈے وڈے لوک ہَن تے تیڈی جادُوگری نال ساریاں قوماں گُمراہ تھی گئیاں۔

مُکاشفہ 8:12

جِیں ویلے چوتھے فرشتے آپنڑا نرسِنگا وجایا تاں ہِک تِہائی سِجھ تے ہِک تِہائی چَن تے ہِک تِہائی تاریاں دا نُقصان تھیّا، اِتُھوں تئیں جو اُنہاں دا ہِک تِہائی حصہ اندھارا تھی گِیا تے اِینویں ڈینہہ دے ہِک تِہائی تے رات دے ہِک تِہائی حصے دی روشنی غائب تھی گئی۔

مُکاشفہ 9:2

جِیں ویلے اُوں کھڈے کُوں کھولیا تاں اُوندے ءچوں دُھوواں اِینویں نِکلیا جِینویں ہِک بہُوں وڈی بٹھی ءچوں دُھوواں نِکلدے۔ کھڈے دے دُھوئیں دی وجہ کنُوں سِجھ تے ساری ہوا اندھارا تھی گئی۔