مُکاشفہ 14:15 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

¹⁵ وَل ہیکل ءچوں ہِک بِیا فرشتہ نِکلیا تے بدّل اُتے بیٹھے ہوئے بندے کُوں اُچی اواز ءچ آکھیا جو ”آپنڑی ڈاتری چلا تے کپ۔ فصل کپنڑ دا ویلا آ گئے، کیوں جو زمین دی فصل پک گئی ہے۔“

مُکاشفہ 14:15 Iomraidhean Croise

متّی 13:30

فصل دی کٹائی تئیں ڈوہائیں کُوں کٹھے ودھنڑ ڈیؤ تے کٹائی دے ویلے مَیں کٹائی کرݨ آلیاں کُوں آکھ ڈیساں جو پہلے کڑوے دانڑیاں کُوں جمع کر گِھنو تے ساڑن کیتے اُنہاں دے گٹھے بَدھ ڈیؤ تے کنڑک کُوں میڈے گوداماں ءچ جمع کر ڈیؤ‘۔“

متّی 13:39

دُشمنڑ جئیں اُنہاں کُوں رہایا ابلیس ہے تے کٹائی دُنیا دا آخر ہے تے کٹائی کرݨ آلے فرشتے ہِن۔

متّی 23:32

بس آپنڑے پِیُو ڈاڈے دیاں حرکتاں دی کمی تُساں پُوری کر ڈیؤ۔

مرقس 4:29

وَل جیہڑے ویلے دانڑے پک ویندے ہِن تاں او فوراً ڈاتری گِھن آندے کیوں جو رَڑھ کپنڑ دا ویلا آ گِیا ہے۔“

1تھِسّلُنیکیوں 2:16

کیوں جو او ساکُوں غیر قوماں کُوں خُدا دا کلام سُنڑاوݨ کنُوں روکیندے ہِن تاں جو او نجات نہ پاوݨ۔ اِینویں اُنہاں دے گُناہاں دا پیالہ بھریندا راہندے۔ پر آخر خُدا دا غضب اُنہاں اُتے نازل تھی گِیا۔

مُکاشفہ 11:19

وَل خُدا دی ہیکل جیہڑی اسمان ءچ ہے کھول ڈِتی گئی تے اُوندے اندر اُوندے عہد دا صندوق نظر آیا۔ تے بجلیاں تے گجکار دیاں اوازاں پیدا تھیّاں، زلزلہ آیا تے بہُوں ننڑاوے پئے۔

مُکاشفہ 13:12

او پہلے حیوان دا سارا اِختیار اُوندی خاطر چلیندا ہا تے دُنیا تے اُوندے راہنڑ آلیاں تُوں اُوں پہلے حیوان دی عبادت کرویندا ہا، یعنی اُوں حیوان دی جِیندا ہلاک کرݨ آلا زخم ٹھیک تھی گِیا ہا۔

مُکاشفہ 14:14

وَل مَیں نِگاہ کیتی تاں ڈِٹھا جو ہِک چِٹا بدّل ہے تے اُوندے اُتے اِبنِ آدم جِیہا کوئی بیٹھا ہے جیندے سر اُتے سونے دا تاج تے ہتھ ءچ تیز ڈاتری ہے۔

مُکاشفہ 14:16

بس اُوں جیہڑا بدّل اُتے بیٹھا ہا، آپنڑی ڈاتری زمین اُتے چلائی تے فصل دی کٹائی تھی گئی۔

مُکاشفہ 14:17

وَل ہِک بِیا فرشتہ اُوں ہیکل ءچوں نِکلیا جیہڑی اسمان اُتے ہے۔ اُوندے ہتھ ءچ وی تیز ڈاتری ہئی۔

مُکاشفہ 14:18

وَل ہِک بِیا فرشتہ جِیندا بھاہ اُتے اِختیار ہا، قُربان گاہ کنُوں آیا تے تیز ڈاتری آلے فرشتہ کُوں اُچی اواز ءچ آکھیا جو ”آپنڑی ڈاتری چلا تے زمین دی ویل کنُوں انگُور دے گُچھے کپ گِھن کیوں جو اُوندے انگُور پک گئے ہِن۔“

مُکاشفہ 15:6

تے اُوں ہیکل ءچوں سَت فرشتے سَت آفتاں گِھدی ہوئے باہر آئے۔ او صاف چمکدی ہوئی لینن دی پُشاک پاتے ہوئے ہَن تے سینے اُتے سنہری سینہ بند بدھی کھڑے ہَن۔

مُکاشفہ 16:17

وَل ستویں فرشتے آپنڑا مُنگر ہوا اُتے وِیٹ ڈِتا تے ہیکل دے تخت ءچوں ہِک وڈی اواز ایہ آدھی ہوئی سُنڑائی ڈِتی جو ”پُورا تھی گِیا!“

مُکاشفہ 6:10

اُنہاں اُچی اواز ءچ آکھیا، ”اے مالک! قدُّوس تے سچے خُدا، تُوں کڈݨ تئیں زمین آلیاں دی عدالت نہ کریسیں تے اُنہاں کنُوں ساڈے خون دا بدلہ نہ گِھنسیں؟“