9 جُتیاں پا گِھنائے پر ڈُو چولے نہ پوائے۔“
نہ رستے کیتے تھیلا گِھنائے نہ ڈُو ڈُو چولے نہ جُتی تے نہ سوٹی کیوں جو مزدُور آپنڑی مزدُوری دا حقدار ہے۔
مَیں تاں تُہاکُوں توبہ کیتے پانڑی نال بپتسمہ ڈیندا ہاں پر جیہڑا میڈے بعد آندے او مَیں تُوں زیادہ زور آور ہے۔ مَیں تاں اُوندیاں جُتیاں چاوݨ دے وی لائق نئیں۔ او تُہاکُوں رُوح القُدس تے بھاہ نال بپتسمہ ڈیسی۔
تے اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں جیہڑے گھر ءچ داخل تھیؤ جئیں تئیں اُتھوں روانہ نا تھیؤ اُتھائیں ٹِکائے۔
تے حُکم ڈِتا جو ”سفر کیتے سوٹی دے سوا کُجھ نہ گِھنائے، نہ روٹی، نہ تھیلا، نہ آپنڑے کمر بند ءچ پیسے۔
وَل فرشتے اُونکُوں آکھیا، ”کمر بَدھ تے آپنڑی جُتی پا گِھن۔“ اُوں اِینویں ای کیتا۔ وَل فرشتے اُونکُوں آکھیا، ”آپنڑا چولا پا تے میڈے پِچُھوں تھی پو۔“
صُلح دی خوشخبری دی تیاری دی جُتی آپنڑے پیراں ءچ پا گِھنو،
