لُوقا 14:21 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

²¹ بس اُوں نوکر آ تے آپنڑے مالک کُوں اِنہاں گالھیں دی خبر ڈِتی۔ ایہ سُنڑ تے گھر دے مالک کوڑیج تے آپنڑے نوکر کُوں آکھیا، ’جلدی شہر دی گلیاں تے چوکاں ءچ وَنج تے غریباں، ٹُنڈیاں، اندھیاں تے مَنڈیاں کُوں اِتھاں گِھن آ۔‘

لُوقا 14:21 Iomraidhean Croise

لُوقا 14:13

بلکہ جڈاں تُوں دعوت کریں تاں غریباں، ٹُنڈیاں، مَنڈیاں تے اندھیاں کُوں سڈ،

یعقُوب 2:5

میڈے پیارے بِھراؤ سُنڑو! کیا خُدا دُنیا دے غریباں کُوں نئیں چُنڑیا جو اِیمان ءچ دولت مند ہووݨ تے اُوں بادشاہی دے وارث ہووݨ جِیندا اُوں آپنڑے محبت رکھنڑ آلیاں کُوں ڈیوݨ دا وعدہ کیتے؟

متّی 11:5

جو اندھے ڈیدھے ہِن، منڈے ٹُردے ہِن، کوڑھی پاک صاف کیتے ویندے ہِن، ڈورے سُنڑدے ہِن، مُردے زندہ کیتے ویندے ہِن تے غریباں کُوں خوشخبری سُنڑائی ویندی ہے۔

یُوحنّا 9:39

یسُوع آکھیا، ”مَیں عدالت کرݨ کیتے دُنیا ءچ آیا ہاں تاں جو جیہڑے نئیں ڈیدھے او ڈیکھنڑ تے جیہڑے ڈیدھے ہِن، او اندھے تھی ونجنڑ۔“

لُوقا 14:24

کیوں جو مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیہڑے سڈے گئے ہَن اُنہاں ءچوں کوئی بندہ میڈا کھانڑا چَکھ نہ سگسی‘۔“

عبرانیوں 2:3

تاں وَل جے اساں اِتنی وڈی نجات کُوں نظر انداز کرُوں تاں کِینویں بچ سگسوں؟ کیوں جو اِیں نجات دا اعلان پہلے خُداوند خود کیتا تے وَل جِنہاں لوکاں اِینکُوں سُنڑیا، اُنہاں اُوندی سچائی ساڈے اُتے ثابت کر ڈِتی۔

مُکاشفہ 22:17

رُوح تے کُنوار آدھی ہے، ”آ“ تے او وی جیہڑا سُنڑدا ہے، آکھے، ”آ۔“ جیہڑا ترِسّا ہووے تے جیہڑا زندگی دا پانڑی چاہوے او اُونکُوں مُفت ءچ گِھن گِھنے۔

مُکاشفہ 19:15

اُوندے مُنہ ءچوں ہِک تیز تلوار نِکلدی ہے جیندے نال او قوماں کُوں مریسی۔ او لُوہے دے عصا نال اُنہاں اُتے حکُومت کریسی۔ او اُنہاں کُوں قادر ِ مُطلق خُدا دے قہر دے شراب دے حوض ءچ انگُوراں وانگُوں لتاڑ ڈیسی۔

عبرانیوں 13:17

آپنڑے راہنماواں دے تابع دار تے فرمانبردار راہو کیوں جو او تُہاڈی رُوحانی نِگرانی کریندے ہِن، ایہ جانڑدے ہوئے جو اِیں خدمت دا حساب ڈیونڑا پوسی۔ اُنہاں دے فرمانبردار راہو تاں جو آپنڑا کم خوشی نال کرݨ نہ جو شکایت نال، کیوں جو اِیں صورت ءچ تُہاکُوں کوئی فائدہ نہ تھیسی۔

لُوقا 24:47

تے اُوندے ناں ءچ یروشلیم کنُوں شروع کر تے ساریاں قوماں ءچ توبہ تے گُناہاں دی معافی دی تبلیغ کیتی ویسی۔

متّی 11:28

محنت کرݨ آلیو تے بھار تلے دبے ہوئے لوکو! سبھ میڈے کولھ آؤ۔ مَیں تُہاکُوں آرام ڈیساں۔

لُوقا 9:10

وَل رسُولاں جیہڑا کُجھ کیتا ہا، واپس آ تے یسُوع کُوں ڈسایا۔ وَل او اُنہاں کُوں اَنج گِھن تے بیت صیدا ناں دے ہِک شہر دو روانہ تھیّا۔

متّی 18:31

جِیں ویلے اُوندے ڈُوجھے ساتھیاں ایہ ڈِٹھا تاں او بہُوں ڈُکھی تھئے تے مالک دے کولھ وَنج تے اُونکُوں سارا حال سُنڑایا۔

متّی 15:12

وَل شاگرداں اُوندے کولھ آ تے آکھیا، ”کیا تُساں جانڑدے ہیوے جو فریسی ایہ گالھ سُنڑ تے ناراض تھئے ہِن؟“

لُوقا 14:20

ہِک بئے آکھیا، ’مَیں شادی کیتی ہے اِیں واسطے نئیں آ سگدا۔‘

لُوقا 14:22

نوکر آکھیا، ’مالک! تیڈے آکھنڑ دے مطابق عمل کیتا گِیا ہے پر ہُنڑ وی جاہ خالی ہے۔‘

متّی 20:7

اُنہاں جواب ڈِتا، ’اِیں واسطے جو ساکُوں کہیں کم تے نئیں کھڑایا۔‘ اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ’تُساں وی انگُوراں دے باغ ءچ چلے ونجو۔‘