1 پر یسُوع زیتون دے پہاڑ اُتے چلیا گِیا۔
جِیں ویلے او یروشلیم دے نیڑے پُجے تے زیتون دے پہاڑ اُتے بیت فگے دے کولھ آئے، تاں یسُوع آپنڑے ڈُو شاگرداں کُوں ایہ آکھ تے بھیجیا،
جِیں ویلے او یروشلیم دے نیڑے زیتون دے پہاڑ اُتے بیت فگے تے بیت عنیاہ دے نیڑے پُجے تاں یسُوع آپنڑے شاگرداں ءچوں ڈُو کُوں بھیجیا
جِیں ویلے یسُوع زیتون دے پہاڑ اُتے ہیکل دے سامنڑے بیٹھا ہا تاں پطرس، یعقُوب، یُوحنّا تے اندریاس کلھیپے ءچ اُوں کنُوں پُچھیا،
وَل جِیں ویلے او شہر دے نیڑے زیتون دے پہاڑ دی لہاند اُتے پُجیا تاں شاگرداں دی ساری جماعت اُنہاں ساریاں معجزیاں دے سببّوں جیہڑے اُنہاں ڈِٹھے ہَن، خوش تھی تے اُچی اواز نال خُدا دی حمد کرݨ لگی
[وَل اُنہاں ءچوں ہر ہِک آپنڑے آپنڑے گھر دو چلیا گِیا۔]
