41 مَیں اِنساناں کنُوں عزت نئیں چاہندا
کیوں جو او اِنسان تُوں عزت پاوݨ، خُدا تُوں عزت پاوݨ کنُوں زیادہ پسند کریندے ہَن۔
مَیں آپنڑے بارے ءچ اِنسان دی گواہی منظور نئیں کریندا وَل وی مَیں ایہ گالھیں اِیں واسطے کریندا ہاں جو تُساں نجات پاؤ۔
وَل وی تُساں زندگی پاوݨ کیتے میڈے کولھ نئیں آوݨ چاہندے۔
پر مَیں تُہاکُوں جانڑدا ہاں جو تُہاڈے ءچ خُدا دی محبت نئیں۔
تُساں ہِک ڈُوجھے کنُوں عزت چاہندے ہیوے، تے جیہڑی عزت خُدائے واحد دی طرفوں مِلدی ہے اُونکُوں حاصل کرݨ نئیں چاہندے۔ تُساں کِینویں اِیمان گِھن آ سگدے ہیوے؟
بس یسُوع ایہ معلوم کر تے جو او میکُوں زبردستی پکڑ تے بادشاہ بنڑاوݨ چاہندے ہِن، وَل کلھا پہاڑ دو روانہ تھی گِیا۔
جیہڑا آپنڑے کولُھوں کُجھ آدھے او آپنڑی عزت چاہندے پر جیہڑا آپنڑے بھیجنڑ آلے دی عزت چاہندے او سچا ہے تے اُوندے ءچ بُرائی نئیں۔
پر مَیں آپنڑی تعریف نئیں چاہندا۔ ہاں، ہِک ہے جیہڑا چاہندے تے اُوہو فیصلہ کریندے۔
یسُوع جواب ڈِتا، ”جے مَیں آپنڑی تعریف آپ کراں تاں او تعریف کہیں کم دی نئیں، پر میڈا باپ جِینکُوں تُساں آپنڑا خُدا آدھے ہیوے، اُوہو میڈی تعریف کریندے۔
اساں آدمیاں دی تعریف دے مُتھاج نئیں نہ ای تُہاڈی نہ بئے دی، بھانویں اساں مسیح دے رسُول ہووݨ دی حیثیت نال تُہاڈے اُتے آپنڑا بھار سَٹ سگدے ہسے۔
تُساں اِیں کیتے ای سڈے گئے ہیوے، کیوں جو مسیح تُہاڈے کیتے ڈُکھ چا تے ہِک نمونہ چھوڑ گِیا تاں جو تُساں اُوندے نقش ِ قدم اُتے ٹُرو۔
اُوں خُدا باپ تُوں اُوں ویلے عزت تے جلال پایا، جِیں ویلے اُوں عظیم جلال ءچوں اُونکُوں ایہ اواز آئی جو ”ایہ میڈا پیارا پوتر ہے جیندے تُوں مَیں بہُوں خوش ہاں۔“
