یُوحنّا 16:5 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

⁵ پر ہُنڑ مَیں آپنڑے بھیجنڑ آلے دے کولھ ویندا ہاں تے تُہاڈے ءچوں کوئی میکُوں نئیں پُچھدا جو تُوں کِتھاں ویندیں؟

یُوحنّا 16:5 Iomraidhean Croise

یُوحنّا 13:3

یسُوع ایہ جاݨ تے جو باپ ساریاں چیزاں میڈے ہتھ ءچ کر ڈِتیاں ہِن، تے مَیں خُدا دے کولُھوں آیا تے خُدا ای دے کولھ واپس ویندا ہاں،

یُوحنّا 13:36

شمعون پطرس اُونکُوں آکھیا، ”مالک! تُساں کِتھاں ویندے ہیوے؟“ یسُوع جواب ڈِتا ”جِتھاں مَیں ویندا ہاں ہُنڑ تاں تُوں میڈے پِچُھوں نئیں آ سگدا پر بعد ءچ میڈے پِچُھوں آسیں۔“

یُوحنّا 14:28

تُساں میڈے کنُوں سُنڑیا ہے جو مَیں ویندا ہاں تے تُہاڈے کولھ ولا آساں۔ جے تُساں میڈے نال محبت کریندے تاں اِیں گالھ تُوں خوش تھیندے جو مَیں باپ دے کولھ ویندا ہاں کیوں جو باپ مَیں کنُوں وڈا ہے۔

یُوحنّا 16:10

راستبازی دے بارے ءچ اِیں واسطے جو مَیں باپ دے کولھ ویندا ہاں تے تُساں میکُوں ولا نہ ڈیکھسو،

یُوحنّا 16:16

کُجھ دیر بعد تُساں میکُوں نہ ڈیکھسو تے وَل کُجھ دیر بعد ولا میکُوں ڈیکھ گِھنسو۔“

یُوحنّا 16:17

اِیں تُوں اُوندے بعض شاگرداں آپس ءچ آکھیا جو ”ایہ کیا ہے جیہڑا او ساکُوں اکھیندے جو ’کُجھ دیر بعد تُساں میکُوں نہ ڈیکھسو تے کُجھ دیر بعد ولا ڈیکھ گِھنسو‘ تے ’کیوں جو مَیں باپ دے کولھ ویندا ہاں‘؟“

یُوحنّا 16:28

مَیں باپ ءچوں نِکل تے دُنیا ءچ آیا ہاں۔ وَل دُنیا تُوں رُخصت تھی تے باپ کولھ ویندا ہاں۔“

یُوحنّا 17:13

پر ہُنڑ مَیں تیڈے کولھ آندا ہاں تے مَیں ایہ گالھیں دُنیا ءچ راہندے ہوئے آدھا ہاں تاں جو میڈی ساری خوشی اُنہاں کُوں حاصل تھیوے۔

یُوحنّا 17:4

مَیں اُوں کم کُوں جیہڑا تَیں میکُوں کرݨ کیتے ڈِتا ہا، پُورا کر تے زمین اُتے تیڈا جلال ظاہر کر ڈِتے۔

یُوحنّا 6:62

جے تُساں اِبنِ آدم کُوں اُتے ویندا ڈیکھسو، جِتھاں او پہلے ہا، تاں کیا تھیسی؟

یُوحنّا 7:33

یسُوع آکھیا، ”مَیں بِیا کُجھ ڈینہاں تئیں تُہاڈے کولھ ہاں، وَل مَیں آپنڑے بھیجنڑ آلے کولھ چلیا ویساں۔

عبرانیوں 1:3

پوتر خُدا دے جلال دی چمک تے اُوندی ذات دا عین نقش ہے، تے او آپنڑے قُدرت آلے کلام نال سبھ چیزاں کُوں سنبھلیندے۔ او گُناہاں تُوں پاک کرݨ تُوں بعد اسمان اُتے عظیم خُدا دے سجے پاسے وَنج بیٹھا۔

عبرانیوں 12:2

اساں آپنڑی دِید یسُوع اُتے لائی رکھوں جیہڑا اِیمان دا بانی تے کامل کرݨ آلا ہے، جئیں اُوں خوشی پارُوں جیہڑی اُوندی نظراں دے سامنڑے ہئی، صلیب دا ڈُکھ سہہ تے اُوندی شرمندگی دی پرواہ نہ کیتی۔ تے ہُنڑ خُدا دے تخت دے سجے پاسُوں بیٹھے۔