2کُرِنتھِیوں 5:12 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

¹² اِیندا مطلب ایہ نئیں جو اساں تُہاڈے سامنڑے ولا کنُوں آپنڑے نیک تھیوݨ دا اعلان کریندے پئے ہیں بلکہ تُہاکُوں موقع ڈیوݨ چاہندے ہیں جو تُساں ساڈے اُتے فخر کرو تے اُنہاں کُوں جواب ڈے سگو جیہڑے دل دے گالھیں اُتے نئیں بلکہ ظاہری گالھیں اُتے فخر کریندے ہِن۔

2کُرِنتھِیوں 5:12 Iomraidhean Croise

2کُرِنتھِیوں 1:14

جِینویں تُہاکُوں ساڈی کُجھ سمجھ آ گئی ہے، تُساں آخر تئیں وی پُوری طرحاں سمجھ گِھنسو۔ وَل خُداوند یسُوع دے واپس آوݨ دے ڈینہہ جِینویں اساں تُہاڈے کیتے فخر دا سبب ہیں، اُونویں ای تُساں وی ساڈے کیتے فخر دا سبب ہوسو۔

2کُرِنتھِیوں 10:12

کیوں جو ساڈی جُرأت نئیں جو اساں آپنڑے آپ کُوں اُنہاں ءچ شمار کرُوں یا اُنہاں نال آپنڑا مُقابلہ کرُوں جیہڑے ہمیشاں آپنڑے ای مُنہ کنُوں آپنڑی تعریف کریندے ہِن۔ جڈاں او آپنڑے آپ کُوں معیار بنڑا تے آپنڑے آپ کُوں پرکھدے ہِن تے آپنڑا ہِک بئے نال موازنہ کریندے ہِن، تاں او کِتنے نادان ہِن۔

2کُرِنتھِیوں 10:18

کیوں جو جیہڑا آپنڑی تعریف کریندے، او مقبول نئیں بلکہ جِینکُوں خُداوند نیک سمجھدے، اُوہو مقبول ہے۔

2کُرِنتھِیوں 10:7

تُساں ظاہری چیزاں اُتے غور کریندے ہیوے۔ جے کہیں کُوں آپنڑے آپ اُتے ایہ بھروسا ہے جو او مسیح دا ہے تاں اُونکُوں ایہ وی سوچ گِھننڑاں چاہیدے جو جِینویں او مسیح دا ہے اُونویں ای اساں وی ہیں۔

2کُرِنتھِیوں 10:8

کیوں جو جے مَیں آپنڑے اُوں اِختیار اُتے کُجھ زیادہ فخر وی کراں، جیہڑا خُداوند ساکُوں تُہاڈی ترقی کیتے ڈِتے نہ جو وِگاڑن کیتے، تاں اِیندے بارے ءچ مَیں شرمندہ نہ تھیساں۔

2کُرِنتھِیوں 12:11

تُساں ای میکُوں مجبور کیتے جو مَیں فخر کر تے بیوقُوف بنڑ ونجاں، جڈاں جو تُہاکُوں تاں میڈی تعریف کرنڑی چاہیدی ہئی۔ بےشک مَیں کُجھ وی نئیں پر وَل وی تُہاڈے ”افضل رسُولاں“ کنُوں کہیں گالھ ءچ گھٹ نئیں۔

2کُرِنتھِیوں 3:1

کیا اساں وَل آپنڑی تعریف دا ڈھنڈورہ پِٹنڑ لگ ونجُوں؟ کیا ساکُوں کُجھ لوکاں وانگُوں تُہاڈے کولھ سفارشی چِٹھیاں گِھن آوݨ یا تُہاڈے کنُوں گِھن ونجنڑ دی ضرورت ہے؟

2کُرِنتھِیوں 6:4

بلکہ خُدا دے خادم ہوندے ہوئے اساں ہر گالھ تُوں آپنڑی نیکی ظاہر کریندے ہیں، یعنی بہُوں صبر نال، مُصیبت ءچ، مُشکلات ءچ، تنگی ءچ،

فِلِپّیوں 1:26

تے جِیں ویلے مَیں تُہاڈے کولھ ولا آساں تاں یسُوع مسیح ءچ تُہاڈی خوشی جیہڑی میڈے کیتے ہے مزید وی زیادہ تھی ویسی۔