Peyxam 10:5 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

⁵ اَو میلیاکَته گو مِن دیت سَر بَحره و هِشکاتیه راوَستا بو، دَسته خو یه راسته بُ اَسمانی بِرَ لاره سَری

Kurmanji Încîl

⁵ Piştre ew milyaketê ku min ew li ser deryayê û li ser bejê rawestayî dîtibû, destê xwe yê rastê ber bi ezmên ve bilind kir.

Peymana Nû (Încîl)

⁵ Hingê ew milyakʼetê ku min dîtibû, wekî wî nigek danîbû ser beʼrê û yek jî ser bejê, destê xweyî rʼastê berbi eʼzmên bilind kir

Пәймана Ну (Инщил)

⁵ Һьнге әԝ мьлйакʼәте кӧ мьн дитьбу, ԝәки ԝи ньгәк данибу сәр бәʼре у йәк жи сәр бәже, дәсте хԝәйи рʼасте бәрбь әʼзмен бьльнд кьр

Peyxam 10:5 Iomraidhean Croise

شُله رسولا 14:15

«گَلی مِرا، اون بُچی وِسا دِگَن؟ اَم ژی بینا وَ انسانِن. مَ اَو خَبَرا خوش بُ وَ اینایَ گو اون دَست ژه وان شُله پوچ بِکِشِن و بِزُورِنَ بُ آلیه خدایه حَیّ و حاضِر. هَمَن اَو خدایه گو اَسمان و عَرد و بَحر و هَچی دِشدا گو ناو واندایَ آفِراند.

شُله رسولا 17:23

چون گو وقته اَز ناو شَهری دا دِگَریام و مِن دِبَرخودا وان دِشده گو اون پَرستِش دِگَن، مِن قُربانگَهَگ پَیدا گِر گو سَر وه هاته بو نِویساندِن: ”بُ خدایه نَناس.“ نَهَ، اَز بُ وَ باسه اَوه نَناس دِگَم.

Romayî 1:20

چون گو ژه آفِراندِنا عالَمِوَ، خِصلَته وی گو بِ چاو ناینَ دیتِن، آنی قُدرَتا وی یا اَبَدی و ذاته وی یه الهی ناو وان دِشده آفِراندی دا دووهارِن. بَجا اَوان چه هِنجَت چِنینِن.

Îbranî 6:13

وقته گو خدا وَعدَ دا ابراهیم پِیغَمبَر، چون گو چه کَس ژه خدا مَزِنتِر چِنَبو گو سَر وی سوند بُخُت، بَجا سَر خو سوند خار،

Peyxam 1:18

اَزِم اَوه گو ساخَ. اَز مِرِم، و بَرخوده اَز حَتا اَبَده ساخِم، و کلیده مِرِنه و عالَما مِریا دَسته مِدانَ.

Peyxam 10:2

دَسته ویدا طومارَگه گوشگَیَ وَگِری هَبو. اَوی میلیاکَته پِیه خو یه راسته دانا سَر بَحره و پِیه خو یه چَپه دانا سَر هِشکاتیه،

Peyxam 14:7

اَوی بِ دَنگا بِلند گُت: «ژه خدا بِتِرسِن و شُکوه و جلاله بِدَنَ وی، چون گو اَو سَعَت گَهَشتیَ گو اَو دیوانه بِگَت. اَوه گو اَسمان و عَرد و بَحر و کانیه آوه چه گِرِن، پَرستِش گَن.»

Peyxam 16:17

میلیاکَته هَفته کاسِگا خو رِژاندَ ناو هوادا و دَنگَکه بِلند ژه تَخته ناو معبده دا هات گو دِگُت: «همو دِشد خُلاص بو!»

Peyxam 4:11

«اَی خاده و خدایه مَ تِ لاییقی، گو شُکوه و جلال و حُرمَت و قُدرَت بُ تَ بِتَ پِشکِش گِرِن، چون گو تَ همو دِشد آفِراند، و بِ اِرادا تَ اَو هَنَ و هاتنَ آفِراندِن.»

Peyxam 4:9

هَچی جارا گو اَو مَخلوقاته ساخ، شُکوه و جلال و حُرمَت و سپاسه دِدَنَ اَوه گو سَر تَختَ رونِشتیَ، هَمَن اَوه گو اَبَده حَتا اَبَده ساخَ،