44 وه جیه گو گِرما وان نامِریت و آگِر ناتَمِریت.
پاشه اَو دیه بِژیتَ اَونه گو سَر آلیه وی یه چَپِنَ: ”اَی اون اَونه گو لعنت وَ هاتیَ گِرِن، ژه مِن دور کَوِن و هَرنَ ناو آگِره اَبَدی دا گو بُ ابلیس و میلیاکَتِت وی حاضِر بویَ،
بَهنده اَونَ دیه بِچِنَ ناو عَذابا اَبَدی، بله مِرُوِت صالِح دیه بِچِنَ ناو ژیانا اَبَدی.»
اَو شَنا وی دَستی دایَ و جُخینا خو دیه بِدَتَ با و گَنِمه خو انباره دا دیه خُدان گَت، بله گایه ناو آگِرَگه گو چه جارا ناتَمِریت دیه بِشَوتینیت.»
هَگو دَسته تَ باعیث دِبیت تِ گُنَهه بِگَی، اَوه لِوَ گَ. چون گو بُ تَ باشتِر اَوَیَ گو تِ فلج بِچی ناو ژیانا اَبَدی حَتا هِنده گو تِ بِ دو دَستا بِچی ناو جَهنَمه دا، ناو وه آگِره گو چه جارا ناتَمِریت.
و هَگو پِیه تَ باعیث دِبیت تِ گُنَهه بِگَی، اَوه لِوَ گَ. چون گو بُ تَ باشتِر اَوَیَ گو تِ فلج بِچی ناو ژیانا اَبَدی، حَتا هِنده گو تِ بِ دو پِیا بِی هاوِتِن ناو جَهنَمه دا.
وه جیه گو گِرما وان نامِریت و آگِر ناتَمِریت.
اَو ژه حُضورا خاده و شُکوه و جلالا قُدرَتا وی دیه به پار بِمینِن و ژه بَین چُنا اَبَدی دیه زَجره بِکِشِن،
اَو ژی دیه ژه شَرابا غَضَبا خدا وَخُت، شَرابَگه قاوَت و خالص گو ناو طاسِگا غَضَبا ویدا هاتیَ رِژاندِن. اَو مِرُو، حُضورا میلیاکَته مُقدس و حُضورا وی بَرخِگه دا بِ آگِر و گوگرده دیه عَذابه بِکِشیت.
و ابلیس، گو اَو لِبانده بون، هاتَ هاوِتِن ناو گُلا آگِر و گوگرده دا، اَو جیه گو اَو حیوانه وَحشی و اَو پِیغَمبَره دِرَوین هاته بونَ هاوِتِن. اَو شَو و رُژ، اَبَده حَتا اَبَده دیه عَذابه بِکِشِن.
هَچی کَسه گو ناوه وی ناو دَفترا ژیانه دا پَیدا نَبو، هاتَ هاوِتِن ناو گُلا آگِری دا.
بله پِشگا تِرسَنُگا، به ایمانا، اَونه گو نَفرَت وان هاتیَ گِرِن، قاتلا، به ناموسا، سیحِربازا، بت پرستا و تواوی دِرَوگَرا دیه بِبیتَ اَو گُلا گو بِ آگِر و گوگرده دِشَوِتیت. اَوَ مِرِنا دویه یَ.»