Îbranî 9:27 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

²⁷ چون هَ وِسا گو بُ انسان وِسا هاتیَ کِفش گِرِن گو جارَگه بِمِریت و پاشه وه دیوانا وی بِتَ گِرِن،

Kurmanji Încîl

²⁷ Û çawa ku ji bo mirovan carekê mirin û piştî wê dîwanbûn neçar e,

Peymana Nû (Încîl)

²⁷ Û çawa bona meriva qirarkirî ye, carekê bimirin û paşê ber dîwanê bisekinin,

Пәймана Ну (Инщил)

²⁷ У чаԝа бона мәрьва ԛьраркьри йә, щарәке бьмьрьн у паше бәр диԝане бьсәкьньн,

Îbranî 9:27 Iomraidhean Croise

Lûqa 20:32

دوماییگه اَو ژِنِگ ژی مِر.

شُله رسولا 17:31

چون گو خدا رُژَگ کِفش گِریَ گو وه رُژه دا بِ واسِطا اَو مِرُوه گو بوخو بِژارتیَ دیه سَر دُنیایه بِ عدالته قضاوته بِگَت؛ و خدا بِ راگِرِنا وی مِرُوی ژه ناو مِریادا، راستا وه شُله دا اطمینان دایَ همو کَسه.»

Romayî 2:5

بله بَر خاطره دله تَ یه بینا بَری و به تَوبَ، تِ بُ رُژا غَضَبه بوخو غَضَبه خِر دِگَی، وه رُژا گو قضاوتا خدا یا عادل دیه آشگَرا بیت.

Romayî 5:12

بَجا، هَ وِسا گو گُنَه بِ واسِطا مِرُوَگه هاتَ ناو دُنیایه و بِ واسِطا گُنَهه مِرِن هات، و وِسا مِرِن ناو تواوی مِرُوادا پَخش بو، چون گو تواوی مِرُوا گُنَه گِرِن،

Korîntî I, 4:5

بَجا پِش وقتیدا قضاوته نَگَن، پِش هِنگه گو خاده بِت، اَو خادیه گو هَچی دِشدا گو نَهَ ناو تاریتیه دا هاتیَ وَشارتِن دیه اَوه بینیتَ ناو روناهیه دا و نیّته دلی دیه آشگَرا گَت. هِنگه هر کَسَگ دیه مَحتا خو ژه خدا بِستِنیت.

Korîntî II, 5:10

چون گو اَم همو دِبی بَر کُرسیه قضاوتا مسیحْ حاضِر بِن گو هر کَسَگ جَزایا شُله گو ناو بَدَنه خودا گِریَ بِستِنیت، چه قَنج، چه پیس.

Tîmotʼêyo II 4:1

حُضورا خدا و مسیحْ عیسیْ دا گو دیه دیوانا مِریا و مِرُوه ساخ بِگَت و بَر خاطره دووهار بون و پادشاهیا وی، اَز بُ تَ اَمِر دِگَم گو،

Îbranî 10:27

خِنجی هِویداریا تِرسناک بُ رُژا دیوانه و آگِرَگه گُر گو اَونه گو له ضِدّ خدانَ دِشَوِتینیت و بَین دِبَت.

Îbranî 6:2

دَرس دایین راستا غُسله تعمیده دا، دَست داناندِن، ژه ناو مِریادا رابون و دیوانا اَبَدی.

یوحنا 1 4:17

مُحبّت وِسا ناو مَدا کامِل بویَ گو مَ رُژا قیامَته اطمینان هَبیت، چون گو اَو چاون بیت، وه دُنیایه دا اَم ژی وِسانَ.

Cihûda 1:15

گو دیوانا همو کَسه بِگَت و تواوی به دینا، بَر خاطره تواوی به دینیه وان گو ناو به دینیه دا گِرِنَ، محکوم گَت و هَ وِسا ژی اَوان بَر خاطره تواوی اَو قِسه کِرِت گو گُنَهکاره به دین له ضِدّ وی گُتِنَ، محکوم گَت.»

Peyxam 20:11

هِنگه مِن تَختَگه سِپیَ مَزِن دیت و اَوه گو سَر وه رونِشته بو. اَسمان و عَرد ژه حُضورا وی حِلاتِن و بُ وان چه جی پَیدا نَبون.