Îbranî 12:27 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

²⁷ اَو قِسا گو دِبِژیت، «جارَگَ دی،» بَین چُنا دِشده گو دِنَ هَژاندِن، نیشان دِدَت، آنی اَو دِشده گو هاتنَ چه گِرِن، گو وِسا اَو دِشده گو نایِنَ هَژاندِن، بِمینِن.

Kurmanji Încîl

²⁷ Bi gotina: «Careke din» jiholêrakirina tiştên ku vedihejin, yanî tiştên ku hatine afirandin, tê eşkerekirin; da ku tiştên ku venahejin mayîndar bin.

Peymana Nû (Încîl)

²⁷ Xebera «careke din» dide kʼifşê, ku tiştêd eʼfirî wê bihʼejin û bêne hildanê, wekî yêd nahʼejin cîda bimînin.

Пәймана Ну (Инщил)

²⁷ Хәбәра «щарәкә дьн» дьдә кʼьфше, кӧ тьштед әʼфьри ԝе бьһʼәжьн у бенә һьлдане, ԝәки йед наһʼәжьн щида бьминьн.

Îbranî 12:27 Iomraidhean Croise

Metta 24:35

اَسمان و عَرد دیه بَین بِچِن، بله قِسه مِن چه جارا بَین ناچِن.

Romayî 8:19

چون گو آفِراندِن بِ گَلَک اشتیاقه هِویا آشگَرابونا گورِت خدایَ.

Romayî 8:21

گو آفِراندِن بوخو ژی ژه خُلامَتیا رِزی بونه دیه آزاد بیت و ناو آزادیا شُکوه و جلالا زارویِت خدادا بِبیتَ شِریگ.

Korîntî I, 7:31

و اَونه گو خِیره وه دُنیایه دِبینِن، دِبی وِسا رِفتار گَن گو مِرُو دِبِژیت چه خِیره تِدا نابینِن. چون گو وضعا نَهَیَ وه دُنیایه وِیَ بَین دِچیت.

Îbranî 1:10

و: «تَ، اَی خاده، له دَستبه گِرِنه خیمه عَردی دانا، و اَسمان شُله دَسته تَنَ!

Îbranî 13:14

چون گو مَ اِرَ شَهرَگ چِنینَ گو اَبَدی بیت، بَلگو اَم هِویا وه شَهره گو وِنَ وِداتِر دیه بِت دانَ.

Îbranî 9:11

بله وقته گو مسیحْ مقاما کاهینه مَزِنَ وان شُله قَنج دا دووهار بو گو هَمَن اَو شُلِن گو نَهَ قَوِمینَ، چو ناو خیبَتَگه مَزِنتِر و کامِلتِر گو بِ دَسته بَشَری نَهاته بو چه گِرِن، آنی ژه وه خلقته نینَ.

Peyxam 11:15

هِنگه میلیاکَته هَفته زِرنایا خو لِدا و دَنگه بِلند کَتنَ اَسمانی دا گو دِگُتن: «پادشاهیا دُنیایه، بویَ یا خادیه مَ و مسیحه وی. اَو دیه اَبَده حَتا اَبَده سَلطَنَته بِگَت.»

Peyxam 21:1

هِنگه مِن اَسمانَگه تازَ و عَردَگه تازَ دیت، چون گو اَسمانه اَوِلی و عَرده اَوِلی دَرباز بِبون، و ایدی بَحر چِنَبو.

Peyxam 21:4

اَو هر رُنِگَگه دیه ژه چاوه وان پاک گَت، و ایدی نه مِرِن هَیَ؛ نه تازی، نه گیریان، نه ژی اِش، چون گو دِشده پِشتا دَرباز بونَ.»

Peyxam 21:5

اَوه گو سَر تَختی رونِشته بو، گُت: «بَرخوده، اَز همو دِشدی تازَ دِگَم.» و هَمژی گُت: «وِنَ بِنویسَ، چون گو هِتبار وان قِسانَ دِتَ گِرِن و راستِن.»