Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Efesî 2:3 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

3 زَمانَگه اَم همو نابَینا واندا، ناو شهوته جسمه خودا دِژیان و مَ داخازیه بَدَن و فِکره تینا جی و اَم ذاته خودا بینا بَشَره دی، زارویه غَضَبه بون.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Kurmanji Încîl

3 Demekê em jî, em hemû di nav wan de, me bi daxwaza fikir û bedena xwe kir, em li gor xwestekên nefsê rêve çûn. Ji xwe em jî wek ên din, zarokên xezebê bûn.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Peymana Nû (Încîl)

3 Em hʼemû jî wextekê pey wan tişta diçûn, bi dilhavijîyêd binyatʼa merivayê dijît û dil û fikirêd merʼa çi derbaz dibûn me ew dikirin û binyatʼa xweda jî hêjayî xezeba Xwedê bûn, çawa yêd mayîn.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

3 Әм һʼәму жи ԝәхтәке пәй ԝан тьшта дьчун, бь дьлһавьжийед бьнйатʼа мәрьвайе дьжит у дьл у фькьред мәрʼа чь дәрбаз дьбун мә әԝ дькьрьн у бьнйатʼа хԝәда жи һежайи хәзәба Хԝәде бун, чаԝа йед майин.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Efesî 2:3
54 Iomraidhean Croise  

بله نیارانیِت وه دُنیایه و لِباندِنا ماله دُنیایه و داخازیا دِشده دیتِر دِکَوِنَ ناو دله واندا و کلامه دِخَندِقینِن و اَو به حاصِل دِمینیت.


اَونه گو نه ژه خون و نه ژه داخازیا بَدَن و نه ژه داخازیا مِرَگه، بَلگو ژه خدا هاتنَ دُنیایه.


اون ژه بابه خو ابلیسِن و داخازیا وَ بَجی ایناندِنا داخازیِت بابه وَیَ. اَو هَ اَوِلیدا قاتل بو و چه شُلا وی راستیه نَکَتیَ، چون گو چه راستی ناو ویدا چِنینَ. وقته اَو دِرَوا دِگَت، راستا ذاته خودا قِسَ دِگَت؛ چون گو اَو دِرَوگَرَ و بابه تواوی دِرَوایَ.


خدا نَسله قدیم دا تواوی مِلَت هِلانَ بُ حاله خو گو هَریگ بِچیتَ بُ رِیا خو.


بَ وه یگه، خدا اَو گَل شهوتا دله واندا هِلانَ ناو پیسیتیه دا، گو ناو خودا بَدَنه خو به حُرمَت گَن.


چون هَ وِسا گو وَ ژی زَمانَگه ژه خدا اطاعت نَدِگِر، بله نَهَ بَر خاطره اطاعت نَگِرِنا یهودیا رَحم وَ هاتیَ گِرِن،


بَلگو خاده عیسیْ مسیحْ بینا گِراسَگه بِگَنَ بَر خودا. بُ جسمه نَخَبِتِن گو داخازیه نفسانیَ وه بیننَ جی.


چون وقته قَومه گو یهودی نینِن آنی اَونه گو شِریعَت چِنینِن گورَیَگی طبیعته اَو دِشدا گو شِریعَت دِخازیت تینِنَ جی، دوزَ گو اَوان شِریعَت چِنینِن، بله اَو بوخو، بُ خو شِریعَتِن.


چون هَگو وقته اَم دُژمِن بون، بِ واسِطا مِرِنا گوره وی مَ گَل خدادا صُلح پَیدا گِر، چه قیاسا گَلَکتِر نَهَ گو مَ گَل خدادا صُلح هَیَ، بِ واسِطا ژیانا گوره وی اَم نجاته پَیدا دِگَن.


بَجا نَهَ گو اَم بِ واسِطا خونا وی صالِح هاتنَ هَژمارتِن، چه قیاسا گَلَکتِر اَمه بِ واسِطا وی ژه غَضَبا خدا نجاته پَیدا گَن.


بَجا نَهِلِن گو گُنَه ناو بَدَنه وَ یه فانی دا سَلطَنَته بِگَت گو اون ژه داخازیه وه اطاعته بِگَن.


چون اَز دِزانِم گو ناو مِدا، آنی ناو جسمه مِدا، چه دِشده قَنج ناژین. چون گو داخازیا مِن اَوَیَ گو اَز اَو دِشدا گو قَنجَ بِگَم، بله اَز نِگارِم.


مِرُو چه دِگاریت بِژیت هَگو خدا بِ وه حالی گو دِخازیت غَضَبا خو نیشان بِدَت و قُدرَتا خو بِدَتَ ناسین، آمانه غَضَبه گو بُ بَین چُیینه حاضِر بونَ، بِ صَبرَگه زِدَ تحمل گَت؟


چون گو که ناو تَدا فَرقَگه دِبینیت؟ تَ چه هَیَ گو بُ تَ نَهاته بیتَ دایین؟ بَجا هَگو بُ تَ هاته بیتَ دایین، بَجا تِ بُچی اِفتخاره دِگَی وِسا گو مِرُو دِبِژیت اَو بُ تَ نَهاتیَ دایین؟


گَلی عزیزان، بَر خاطره هِنده گو مَ اَو وَعدَنَ هَنَ، وَرِن گو اَم خو ژه هر جورَ مِرار بونا بَدَن و رِح تَمیز گَن و بِ تِرسا خدا مُقدس بونه کامِل گَن.


بله نِویسارا مُقدس دِبِژیت گو همو دِشد بِن گُنَهه دا اسیرَ، گو وِسا اَو وَعدا گو سَر ایمانا بِ عیسیْ مسیحَ، بُ اَونه گو ایمان اینانَ بِتَ دایین.


و زَمانَگه اون ناو واندا دِژیان، وقته گو اون بِ رِیا وه دُنیایه دِچُنَ پِش و دوو سَرُکه قُدرَتا هوا آنی ابلیس دا دِچُن، اَو رِحا گو نَهَ ناو زارویِت به اَمریه دا شُل دِگَت.


گو اون انسانه قدیم گو یا ژیانا وَ یا بَرِ یَ، گو بِ داخازیه گو دِلِبینِن رِزی بِبو، بَر خودا دَرخینِن،


و اون اَونه گو زَمانَگه گَل خدادا بیانی بون و ناو فِکره خودا دُژمِنه وی بون و وَ شُله پیس دِگِرِن،


بله گَلی بِرایا، اَم ناخازِن گو اون ژه وان مِرُوه خُدان ایمان گو مِرِنَ به خَبَر بِن، گو وِسا له نَیِت گو اون بینا مِرُوه دی گو به اُمیدِن، تازیه بِگِرِن.


بَجا وَرِن گو اَم بینا مِرُوه دی خَوه دا نَبِن، بَلگو وَرِن گو اَم شار و هیشیار بِن.


بله اَونه گو داخازیا دَولمَند بونه هَنَ دِکَوِنَ ناو وَسوَسه، دِکَوِنَ ناو طَلِگه، دِکَوِنَ ناو گَلَک داخازیه گو پوچِن و ضَرَر هَنَ گو دِبِنَ باعیثه خِرا بون و بَین چُیینا خلقه.


چون گو اَم بوخو ژی زَمانَگه به عاقل بون و مَ اطاعت نَدِگِر و اَم ره دَرکَوته بون، اَم بِبونَ اسیره همو جورَ داخازیه نفسانی و عیاشیا؛ مَ رُژه خو ناو پیسیتی و حسادت و نَفرَته دا دَرباز دِگِر. خلقه ژه مَ نَفرَت هَبو و مَ ژی ژه یِگودو نَفرَت هَبو.


بینا زارویه مطیع بِن، دوو شهوته خو یه زَمانه نَزانیا خودا نَچِن،


چاوه وان پْر ژه زِنایه یَ و ژه گُنَه گِرِنه تِر نابِن. اَو وان مِرُوه گو سِستِن دِلِبینِن. دله وان فِرَ طمعه بویَ. اَو زارویِت ملعون!


چون گو اَو بِلند بِلند هِندَ قِسا دِبِژِن گو ژه غرور و به عاقلیه تِژینَ و بِ شهوته به اَدبَ جسمه، وان مِرُوان دِلِبینِن گو تازَ ژه دَسته مِرُوه گو رِیا خودا دَرکَوتِنَ دا حِلاتِنَ.


چون گو هَچی دِشدا ناو دُنیایه دایَ، آنی داخازیا جسم، داخازیا چاو و خو مَزِن گِرِن بِ مقام و ماله دُنیایه، ژه بابو نینَ بَلگو ژه دُنیایه یَ.


بله دیسا ژی، اَمره گو اَز بُ وَ دِنِویسِم اَمرَگه تازَیَ گو راستیا وه ناو ویدا و ناو وَدا دووهار دِگَت، چون گو تاریتی دَرباز دِبیت و نورا راستیه نَهَ ژی وِیَ دِبِرِسقیت.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan