Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Efesî 2:2 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

2 و زَمانَگه اون ناو واندا دِژیان، وقته گو اون بِ رِیا وه دُنیایه دِچُنَ پِش و دوو سَرُکه قُدرَتا هوا آنی ابلیس دا دِچُن، اَو رِحا گو نَهَ ناو زارویِت به اَمریه دا شُل دِگَت.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Kurmanji Încîl

2 Hingê hûn li gor çerxa vê dinyayê, li gor serokê hukumdariya hewayê, yanî li gor wî ruhê ku niha di nav mirovên neguhdar de dixebite, rêve çûn.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Peymana Nû (Încîl)

2 gava hûn pey eʼdetêd vê dinê diçûn, li gora xwestina mîrê serwêrtîya vê hewê, wî rʼuhʼê ku niha jî nava wan merivada ya xwe dike, yêd ku ne gurʼa Xwedêda ne.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

2 гава һун пәй әʼдәтед ве дьне дьчун, ль гора хԝәстьна мире сәрԝертийа ве һәԝе, ԝи рʼӧһʼе кӧ ньһа жи нава ԝан мәрьвада йа хԝә дькә, йед кӧ нә гӧрʼа Хԝәдеда нә.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Efesî 2:2
64 Iomraidhean Croise  

گوره انسان هات گو دِخُت و دِوَخُت؛ اَو دِبِژِن: ”بَرخودَنه، مِرُوَگه زِگُیی و مَه وَخارَ، دُسته باجگِرا و گُنَهکارایَ.“ بله راستیا هر حکمتَگه دوماییگا وه نیشان دِدَت.»


اَو تُیه گو ناو قَلَمادا هاتَ چاندِن، مِرُوَگَ گو کلاما خدا دِبیهیسیت، بله نیارانیِت وه دُنیایه و لِباندِنا ماله دُنیایه، اَوی دِخَندِقینیت و به حاصِل دِمینیت.


زَوی، اَو دُنیایَیَ؛ و تُیه قَنج، زاروگه پادشاهیا خدانَ. گیایه به چِنَ، زاروگه اَوه شُل پیسِن؛


بله نیارانیِت وه دُنیایه و لِباندِنا ماله دُنیایه و داخازیا دِشده دیتِر دِکَوِنَ ناو دله واندا و کلامه دِخَندِقینِن و اَو به حاصِل دِمینیت.


«اَربابی، آفرین گُتَ پِشَکاره دَغَل، چون گو زیرَکاتی دابو شُله. چون گو زارویه وی دُنیایه شُله خودا راستا هم نَسله خو ژه زارویه نوره زیرَکتِرِن.


«اَی شَمعون، اَی شَمعون، بِزانَ گو، شیطانی ایجازَ خاست وَ بینا گَنِمی اَلَگه بِدَت.


نَهَ وقته قضاوت گِرِن سَر وه دُنیایه یَ؛ نَهَ سَرُکه وه دُنیایه دیه بُ دَروَ بِتَ هاوِتِن.


دَما خارِنا شیوه بو. ابلیس پِشتِر دانا بو ناو دله یهودایه اَسخَریوطی، گوره شَمعون، گو عیسی تسلیمی دُژمِن بِگَت.


یهودا وقته پاریا نانی اِستاند، شیطان چو ناو جِلده ویدا. هِنگه عیسی گُتَ وی: «اَو دِشدا گو تِ قِرارَ بِگَی، زو بِگَ.»


اَز وِنَ وِداتِر زِدَ گَل وَدا قِسَ ناگَم، چون گو سَرُکه وه دُنیایه تِت. اَوی سَر مِن چه اقتدار چِنینَ؛


هَگو اون یه دُنیایه بان، دُنیایه بینا مِرُوه گو یه وینَ دیه هَژَ وَ گِره با. بله چون اون یه دُنیایه نینِن، بَلگو مِن اون ناو دُنیایه دا بِژارتِنَ، دُنیا نَفرَته وَ دِگَت.


و راستا دیوانه دا، چون گو سَرُکه وه دُنیایه محکوم بویَ.


دُنیا نِگاریت نَفرَته وَ بِگَت بله نَفرَته مِن دِگَت، چون گو اَز شَهادَته دِدَم گو شُله وی پیسِن.


عیسی گُتَ وان: «اون ژه عَردینَ، اَز ژه اَسمانی. اون ژه وه دُنیایه نَ، اَز ژه وه دُنیایه نینِم.


اون ژه بابه خو ابلیسِن و داخازیا وَ بَجی ایناندِنا داخازیِت بابه وَیَ. اَو هَ اَوِلیدا قاتل بو و چه شُلا وی راستیه نَکَتیَ، چون گو چه راستی ناو ویدا چِنینَ. وقته اَو دِرَوا دِگَت، راستا ذاته خودا قِسَ دِگَت؛ چون گو اَو دِرَوگَرَ و بابه تواوی دِرَوایَ.


وقته شَهرداره شَهری جَماعَت آرام گِر، گُت: «گَلی مِره اَفِسُسه، کِیَ گو نَزانیت شَهره اَفِسُسه نُبَداره معبدا آرتِمیسا عَظیمَ و بَره وی یه مُقدس گو ژه اَسمانی ژُردا هاتیَ دِپارِزیت؟


بله پِطرُس گُتَ وی: «حَنانیا، بُچی شیطانی دله تَ تِژی گِریَ گو تِ بُ رِحا مُقدسا خدا دِرَوا بِگَی و هِندَگ ژه دِراوه عَردی بوخو خُدان گَی؟


نَینَ سَر شِکله وه دُنیایه بَلگو بِ تازَ گِرِنا فِکره خو عوض بِن. هِنگه اونه بِگارِن بِزانِن گو اِرادا خدا چیَ؛ اَو اِرادا قَنج گو دِتَ قَبول گِرِن و کامِلَ.


بله قَصدا مِن قَت اَوَ نَبو گو اون گَل زِناگَره وه دُنیایه آن مِرُوه طمعکار و حیلَباز آن بت پرستادا هاتِن چُنه نَگَن. هَگو وِسا بیت اون دِبی دُنیایه دا دَرکَوِن.


هِندَگ ناو وَدا مِرُوه وِسا بون. بله اون بِ ناوه خاده عیسیْ مسیحْ و بِ رِحا خدایه مَ، هاتنَ شُستِن، مُقدس بون و صالِح هاتنَ هَژمارتِن.


خدایه وه دُنیایه، شیطان، ذهنه اَونه گو ایمان عیسی چِنینِن گُورَ گِریَ گو نَهِلیت نورا انجیله بِبینِن. اَو انجیلا گو راستا شُکوه و جلالا مسیحْ دایَ. هَمَن اَو مسیحْ گو شِکله خدایَ.


اَو عیسیْ مسیحه گو گورَیَگی اِرادا خدایه مَ، بابو جانه خو رِیا گُنَهه مَدا دا گو مَ ژه دَورانه پیسَ نَهَ خَلاص گَت،


سَرتِر ژه تواوی سَروَریا و اقتدارا و قُدرَتا و حُکمداریا، و سَرتِر ژه هَچی ناوه گو سَر مِرُوَگه دِتَ داناندِن، نه تِنه وی زَمانَیی دا بَلگو زَمانه پاشوَقتیه دا ژی.


بَجا بیننَ بیراخو اون گو زَمانَگه ناو جسمه دا، قَومه گو یهودی نَبون دِهاتنَ حساب گِرِن و اَو مِرُوه گو دِبِژِنَ خو ’سُنَت بویی‘، دِبِژِنَ وَ ’سُنَت نَبویی‘، حال اَو حالَ گو سُنَت بونا وان شُلَگَ گو بِ دَسته بَشَری ناو جسمه دا هاتیَ گِرِن،


بله نَهَ ناو مسیحْ عیسیْ دا، اون گو زَمانَگه دور بون، بِ واسِطا خونا مسیحْ نِیزوک بونَ.


زَمانَگه اَم همو نابَینا واندا، ناو شهوته جسمه خودا دِژیان و مَ داخازیه بَدَن و فِکره تینا جی و اَم ذاته خودا بینا بَشَره دی، زارویه غَضَبه بون.


بَجا اَز وِنَ دِبِژِم و ناو خاده دا شَهادَته دِدَم گو اون ایدی نابی بینا قَومه به خدا گو ناو باطل بونا فِکره خودا رِفتار دِگَن، رِفتار گَن.


گو اون انسانه قدیم گو یا ژیانا وَ یا بَرِ یَ، گو بِ داخازیه گو دِلِبینِن رِزی بِبو، بَر خودا دَرخینِن،


نَهِلِن چه کَس وَ بِ قِسه پوچ بِلِبینیت، چون گو بَر خاطره وان دِشدانَ غَضَبا خدا سَر زارویِت به اَمریه دا تِت.


چون گو زَمانَگه اون تاریتی بون، بله نَهَ اون ناو خاده دا نورِن. بینا زارویِت نوره رِفتار گَن.


چون گو اَم گَل انسانادا گو ژه جسم و خونِن بَسینگانه ناگَن، بَلگو اَم له ضِدّ سَرُکا، له ضِدّ خُدان قُدرَتا، له ضِدّ وان قُدرَته گو سَر وه دُنیایا تاری مسلطِن و له ضِدّ قُدرَته روحانیَ پیس ناو جیِت اَسمانی دا شَری دِگَن.


و اون اَونه گو زَمانَگه گَل خدادا بیانی بون و ناو فِکره خودا دُژمِنه وی بون و وَ شُله پیس دِگِرِن،


چون گو دیماس بَر خاطره هَژه گِرِنا وه دُنیایه اَز هِلامَ و چویَ شَهره تسالونیکیه. کْریسکیس چویَ مَنطَقا غَلاطیه و تیتوس ژی چویَ مَنطَقا دَلماتیه.


دینداریا خالص و پاک نَظَرا خدایه باب دا اَوَیَ: کمکا اِتیما و بِوَژِنا ناو تَنگاتیه واندا گِرِن و خو ژه لَکه وه دُنیایه پارِزین.


مِرُوَگه وِسا نابیت وَ فِکِر گَت گو ژه آلیه خاده دیه دِشدَگ بِگَهَشیتَ وی،


اون اَی جَماعَتا زِناگَر، ما اون نِزانِن هَوالَتیا گَل دُنیایه دُژمِناتیا گَل خدایَ؟ بَجا هَچی کَسه گو داخازیا هَوالَتیا گَل دُنیایه هَبیت، خو دِگَتَ دُژمِنه خدا.


بینا زارویه مطیع بِن، دوو شهوته خو یه زَمانه نَزانیا خودا نَچِن،


چون گو ایدی بَسَ اَو عَمره چُیی گو وَ پِشتا بُ گِرِنا شُله گو بت پرست هَز دِگَن بِگَن دانا و وَ ژیانا خو ناو به اَدبی، شهوت، مَستی، عیاشی، مجلِسه مَه وَخارِنه و بت پرستیه قَبیح دا، دَرباز گِر.


چاوه وان پْر ژه زِنایه یَ و ژه گُنَه گِرِنه تِر نابِن. اَو وان مِرُوه گو سِستِن دِلِبینِن. دله وان فِرَ طمعه بویَ. اَو زارویِت ملعون!


وِسا آشگَرا دِبیت گو کِنَ زارویِت خدا و کِنَ زارویِت ابلیس: هَچی کَسه گو صالِح بونه نَگَتَ پِشه خو، ژه خدا نینَ، و هَمژی اَو کَسه گو هَژَ بِرایه خو ناگَت.


هَچی کَسه گُنَهه دِگَتَ پِشه خو ژه ابلیسَ، چون گو ابلیس هَ اَوِلیدا گُنَها دِگَت. گوره خدا بَر خاطره هِنده دووهار بو گو شُلِت ابلیس بَین بِبَت.


اَی زارویِت دَلال، اون ژه خدانَ و اون سَر وان مسلط بونَ، چون گو اَوه گو ناو وَدایَ ژه اَوه گو دُنیایه دایَ مَزِنتِرَ.


اَم دِزانِن گو اَم ژه خدانَ و تواوی دُنیا بِن قُدرَتا اَوه شُل پیس دایَ.


چون گو هَچی کَسه ژه خدا هاتیَ دُنیایه، سَر وه دُنیایه مسلط دِبیت. و اَو سَرکَوتِنا گو سَر دُنیایه مسلط بویَ، ایمانا مَیَ.


اَو اَژدَهایا مَزِن ژُردا هاتَ هاوِتِن، هَمَن اَو ماره قدیم گو ابلیس آن شیطان دِتَ گاز گِرِن، و تواوی دُنیایه دِلِبینیت. اَو ژُردا هاتَ هاوِتِن سَر رویه عَردی و میلیاکَته وی ژی گَل ویدا ژُردا هاتنَ هاوِتِن.


اَوی، بِ نیشانه عَظیم گو ایجازَ هَبو بَدَلا حیوانه وَحشیَ اَوِلی نیشان دَت، اَونه گو سَر رویه عَردی جی گِرتِنَ لِباندِن و گُتَ وان گو صورَتَگه ژه وه حیوانه وَحشی چه گَن گو بِ شمشیری بیریندار بویَ، بله دیسا ژی ساخَ.


تواوی اَونه گو سَر رویه عَردی جی گِرتِنَ دیه پَرستِشا وه حیوانه وَحشی بِگَن، آنی تواوی اَونه گو پِش دَستبه گِرِنا عالَمه ناوه وان دَفترا ژیانا وه بَرخِگا هاتی قُربانی گِرِن دا نَهاتیَ نِویسین.


میلیاکَته هَفته کاسِگا خو رِژاندَ ناو هوادا و دَنگَکه بِلند ژه تَخته ناو معبده دا هات گو دِگُت: «همو دِشد خُلاص بو!»


میلیاکَته اَو اَژدَها، هَمَن اَو ماره قدیم، هَمَن اَوه گو شیطان و ابلیسَ، گِرت و اَو بُ هزار سالا اسیر گِر،


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan