Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنا 1 2:1 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

1 اَی زارویِت مِن یه دَلال، اَز وانَ بُ وَ دِنِویسِم گو اون گُنَها نَگَن. بله هَگو کَسَگ گُنَهه بِگَت، مَ لاره بابو شفیعَگ هَیَ، آنی عیسیْ مسیحه صالِح.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Kurmanji Încîl

1 Zarokên min ên delal, ez van tiştan ji we re dinivîsim, da ku hûn guneh nekin. Lê eger yek guneh bike, li ba Bav, mehdervanê me Îsa Mesîhê rastdar heye.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Peymana Nû (Încîl)

1 Zarʼokêd min, ez vê yekê werʼa dinivîsim, wekî hûn guna nekin, lê heger yek gune bike, li cem Bavê piştgirê me, Îsa Mesîh, Yê Heq heye.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

1 Зарʼокед мьн, әз ве йәке ԝәрʼа дьньвисьм, ԝәки һун гӧна нәкьн, ле һәгәр йәк гӧнә бькә, ль щәм Баве пьштгьре мә, Иса Мәсиһ, Йе Һәԛ һәйә.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنا 1 2:1
47 Iomraidhean Croise  

بابه مِن همو دِشد سِپاردیَ مِن. چه کَس نِزانیت گور کِیَ خِنجی بابی و چه کَس نِزانیت باب کِیَ خِنجی گوری و اَو مِرُوِت گو گور بِخازیت بابی بُ وان آشگَرا بِگَت.»


هَ وِسا گو بابو مِن ناس دِگَت و اَز ژی بابو ناس دِگَم. اَز جانه خو رِیا پَزی دا دِدَم.


گَلی زاروگان، اَز گوشگَ دی ژی گَل وَدا مَ. اونه دوو مِن بِگَرِن و اَو جورا گو مِن گُتَ یهودیا، نَهَ اَز دِبِژِمَ وَ ژی گو ”وه جیه گو اَز دِچِم، اون نِگارِن بِن“.


و اَزه ژه بابو بِخازِم و اَو دیه آریکارَگه دی بِدَتَ وَ گو حَتا اَبَده گَل وَدا بیت،


عیسی گُتَ وی: «اَز ره و راستی و ژیانِم؛ چه کَس نایِتَ لاره بابو، خِنجی بِ واسِطا مِن.


عیسی گُتَ وان: «گَلی زاروگان، وَ چه ماسی هَنَ؟» اَوان جیواب دان: «نه!»


پاشه مدَتَگه، عیسی اَو ناو معبدا خدادا پَیدا گِر و گُتَ وی: «بَرخوده، تِ باش بویی! ایدی گُنَهه نَگَ گو دِشدَگه خِرابتِر سَره تَدا نَیِت.»


بله اَو شَهادَتا گو مِن هَیَ ژه شَهادَتا یحیا مَزِنتِرَ. چون شُلِت گو بابو سِپاردیَ مِن گو کامِل گَم، آنی وان شُله گو اَز دِگَم، بوخو سَر مِن شَهادَته دِدَن گو بابو اَز رِگِرِمَ.


بُ خارِنا گو بَین دِچیت شُل نَگَن، بَلگو بُ خارِنا گو حَتا ژیانا اَبَدی دِمینیت شُل گَن، خارِنا گو گوره انسان دیه بِدَتَ وَ. چون گو خدایه باب سَر وی مُهرا خو یا تأییده لِدایَ.»


ژِنگه جیواب دا: «چه کَسه، آغایه مِن.» عیسی گُتَ وی: «اَز ژی تَ محکوم ناگَم. هَرَ و وِنَ وِداتِر ایدی گُنَها نَگَ.»


کیشگ پِیغَمبَرَ گو ژه دَسته باوانه وَ اَذیَت نَدیته بیت؟ اَوان حتا اَو پِیغَمبَرِت گو راستا هاتنا اَوه صالِح پِشگُتن گِره بون، گُشتِن؛ و نَهَ وَ اَو تسلیمی دُژمِن گِر و گُشت،


چون هَگو وقته اَم دُژمِن بون، بِ واسِطا مِرِنا گوره وی مَ گَل خدادا صُلح پَیدا گِر، چه قیاسا گَلَکتِر نَهَ گو مَ گَل خدادا صُلح هَیَ، بِ واسِطا ژیانا گوره وی اَم نجاته پَیدا دِگَن.


بَجا چه؟ ما اَم بَر خاطره هِنده گو بِن اَمره شِریعَته دا نینِن بَلگو بِن لطفه دانَ، دِبی گُنَهه بِگَن؟ حاشا!


کِیَ گو اَوان محکوم گَت؟ مسیحْ عیسیْ گو مِر، و نه تِنه اَوَ، بَلگو اَو ژه ناو مِریادا ژی رابو، اَوه گو سَر دَسته راستَ خدایَ، اَوَ گو بَراستی بُ مَ شفاعته دِگَت.


دَسته خو ژه وان قِسه به چِنَ گو اون بِ مَست بونَ، بِکِشِن و وَرنَ سَرخو و ایدی گُنَها نَگَن؛ چون گو هِندَ مِرُو هَنَ گو خدا ناس ناگَن. اَز وِنَ دِبِژِم گو اون شَرمه بِگَن.


خدا بَر خاطره مَ، اَو کَسه گو گُنَه ناس نَگِر، گِرَ گُنَه گو اَم ناو مسیحْ دا، بِبِنَ صالِح بونا خدا.


زارویه مِن یه گوشگَ، اون اَونه گو مِن بُ وَ دیسا اِشا زایینه هَیَ حَتا وقته گو مسیحْ ناو وَدا شِکل بِگِریت!


چون گو بِ واسِطا وی، دَسته مَ هر دوگا ناو رِحَگه دا دِگَهَشیتَ حُضورا بابو.


«وقته اون کَربویی نَ، له شار بِن اون گُنَهه نَگَن»: نَهِلِن رُژا وَ خُلاص بیت و اون هِشتا کَربویی بِمینِن،


چون گو تِنه خدایَگ هَیَ و تِنه واسِطَگَرَگ ژی نابَینا خدا و انسانادا هَیَ، آنی اَو انسان گو مسیحْ عیسایَ؛


اَز هِویدارِم گو گَلَک زو بِمَ لاره تَ، بله اَز وان دِشدانَ بُ تَ دِنِویسِم گو،


چون گو مسیحْ نَچویَ ناو مُقدستِرین جیه گو نمونَیَگَ دِشده راستَ و بِ دَسته بَشَری هاتیَ چه گِرِن، بَلگو چویَ ناو اَسمانی بوخودا، گو نَهَ بَدَلا مَ حُضورا خدادا دووهار گَت.


دینداریا خالص و پاک نَظَرا خدایه باب دا اَوَیَ: کمکا اِتیما و بِوَژِنا ناو تَنگاتیه واندا گِرِن و خو ژه لَکه وه دُنیایه پارِزین.


اَم بِ وه اَزمانی حمد و ثنایا خادیه خو و بابو دِگَن و اَم هَ بِ وه اَزمانی ژی نِفِرا انسانا دِگَن گو سَر شِکله خدا هاتنَ آفِراندِن.


«اَوی چه گُنَه نَگِرِن، و ناو دَوْه ویدا چه لِباندِن نَهاتنَ پَیدا گِرِن.»


چون گو مسیحْ ژی یگ جار بُ گُنَها زَجر کِشا؛ آنی اَوه صالِح، بُ اَونه گو صالِح نینِن، گو وِسا مَ بینیتَ حُضورا خدادا. اَو جسمه دا هاتَ گُشتِن، بله رِح دا ساخ بو،


اَی زارویِت دَلال، وَرِن اَم مُحبّته بِگَن، نه بِ گُتن و قِسَدانه بَلگو بِ عمل و راستیه.


اون دِزانِن گو اَو دووهار بو گو گُنَها راگَت و بِبَت، و ناو ویدا چه گُنَه چِنینَ.


اَی زارویِت دَلال، نَهِلِن چه کَس وَ ره دَرخینیت. هَچی کَسه صالِح بونه بینیتَ جی، صالِحَ، هَ وِسا گو اَو صالِحَ.


اَی زارویِت دَلال، اون ژه خدانَ و اون سَر وان مسلط بونَ، چون گو اَوه گو ناو وَدایَ ژه اَوه گو دُنیایه دایَ مَزِنتِرَ.


تواوی شُله خِراب گُنَهِن. بله گُنَهَگ ژی هَیَ گو دوماییگا وه مِرِن نینَ.


اَی زارویِت دَلال، خو ژه بُتا دور بِگِرِن.


مِن چه کَیف خوشی وِنَ مَزِنتِر چِنینَ گو اَز بِبیهیسِم گو زارویِت مِن ناو راستیه دا دِژین.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan