14 Poi essennu trasutu Gesù ntra la casa di Petru, vitti a so soggira curcata cu la frevi:
Ed iddu dissi: Da li stranj. Gesù cci dissi: Dunca li figghi sunnu esenti.
E cci tuccau la manu, e la frevi la lassau, e si livau, e li serviu.
E Gesù cci dissi: Li vulpi hannu li tani, l’ oceddi di lu celu hannu li nidi: ma lu Figghiu di l’ omu nun avi, unni pusari la so testa.