6 Però a menzannotti si ntisi na vuci: Eccu ca veni lu spusu, itici a lu ncontru.
E mannirrà li soi ancili, li quali cu la trumma, e cu vuci sonora arricugghirrannu li soi eletti di li quattru venti, di l’ autu di li celi sinu a li soi confini.
Perciò anchi vuautri siati preparati: giacchì ntra l’ ura, ca nun pinsati lu Figghiu di l’ omu vinirrà.
Allura lu regnu di li celi s’ assimigghirrà a deci virgini, ca pigghiannu li soi lucerni nisceru ncontra a la spusu ed a la spusa.
Quannu poi vinirrà lu Figghiu di l’ omu ntra la sua maistà, e tutti l’ ancili cu iddu, allura sidirrà supra lu tronu di la so gloria:
E lu spusu essennu in ritardu, a tutti cci vinni lu sonnu e s’ addurmisceru.
Allura si suseru tutti ddi virgini, e aggiustaru li soi lucerni.