22 Sintennu chistu ristaru maravigghiati, e lassannulu si nni jeru.
Eccu ca iu vi mannu comu li pecuri mmenzu di li lupi. Siati dunca prudenti comu li sirpenti, e simplici comu li palummi.
E li turbi sintennulu, si maravigghiavanu di la so duttrina.
E nuddu cci puteva rispunniri na palora: nè s’ arrisicau cchiù nuddu da ddu jornu d’ interrogarlu ancora.
E Gesù avennulu ntisu, si maravigghiau, e dissi a chiddi, chi lu siquitavanu: Vi dicu in virità, tanta fidi nun l’ aju truvatu in Isdraeli.