1 Ed avvicinannusi a Gerusalemmi, ed arrivannu a Betfagi a la muntagna di l’ Olivitu: allura Gesù mannau dui discipuli,
E Gesù mossu a pietà d’ iddi, cci tuccau l’ occhi. E subitu vittiru, e cci jeru d’ appressu.
Dicennucci: Jiti ntra lu casteddu, ca è nfacci a vuautri, e subitu truvirriti un’ asina attaccata cu lu so pudditru: sciugghitila, e purtatimilla:
E mentri iddu sideva supra lu munti di l’ Olivitu, si cci accustaru segretamenti li discipuli, e cci dissiru: Dinni, quannu succidirrannu sti cosi? e quali sarrà lu signu di la to vinuta, e di la fini di li seculi?
E cantatu l’ innu, jeru a lu munti di l’ Olivitu.