Però iu vi dicu, ca Elia è già vinutu, e nun l’ hannu ricanusciutu, ma nn’ hanuu fattu tuttu chiddu, chi nn’ hannu vulutu. E di la stissa manera sarrà trattatu da iddi lu Figghiu di l’ omu.
Ed essennu arrivatu unni era la turba, si cci accustau un omu, e si jettau a li soi pedi, dicennu: Signuri, abbi pietà di me figghiu, pirchì avi lu mali di luna, e patisci assai: giacchì spissu cadi ntra lu focu, e spissu ntra l’ acqua.