37 Lu quali rispunnennu cci dissi: Cui semina la bona simenza, è lu Figghiu di l’ omu.
Cui ricivi a vui, ricivi a mia: e cui ricivi a mia, ricivi a chiddu, chi m’ ha mannatu.
Nautra parabula cci proposi, dicennu: Lu regnu di li celi è simili ad un omu, chi siminau simenza bona ntra lu so campu.
E li servi di lu patri di famigghia avvicinatusi, cci dissiru: Signuri, nun siminasti bona simenza ntra lu to tirrenu? D’ unn’ è, ca cc’ è la zizzania?
E siminannu, parti di la simenza cadiu ntra la strata, e vinniru l’ oceddi di l’ aria, e si la manciaru.
Lu Figghiu di l’ omu mannirrà li soi ancili, e livirrannu di lu so regnu tutti li scannali, e tutti chiddi, chi fannu l’ iniquità:
E Gesù cci dissi: Li vulpi hannu li tani, l’ oceddi di lu celu hannu li nidi: ma lu Figghiu di l’ omu nun avi, unni pusari la so testa.