3 E cci parrau di tanti cosi in parabula, dicennu: Eccu ca un siminaturi nisciu pri siminari.
E siminannu, parti di la simenza cadiu ntra la strata, e vinniru l’ oceddi di l’ aria, e si la manciaru.
E successi, ca comu finiu Gesù sti parabuli, si nni jiu di ddà.
E Gesù ricuminciannu a parrari in parabuli, cci dissi:
Di l’ arvulu di la ficu adunca nsignativi sta parabula: quannu già lu so ramu s’ arrinnova e spuntanu li fogghi, canusciti, ca la stati è vicina: