E si vulissivu aspittari, ca criscissiru, e ca arrivassiru a l’ anni di la pubertà, sarrissivu prima vecchi, ca maritati. Vi pregu, nun lu faciti, o figghi mei: ca la vostra angustia mi pisa cchiù assai, e la manu di lu Signuri s’ è stisa contra di mia.
Ed iddu cci rispusi: M’ è statu dittu tuttu chiddu, c’ hai fattu a to soggira doppu la morti di to maritu: e c’ hai lassatu li to parenti, e lu paisi unni nascisti, e sì vinuta ’mmenzu a genti, ca prima nun canuscivi.