10 तब मोंय पवितर आत्मा से भाइर गेलों, आउर उ मोके एगो बड़का आउर ऊँचा पहार उपरे लेई गेलक, आउर पवितर नगर यरुशलेम के स्वरग से परमेश्वर केर ठिना से उतरते देखालक।
जब उमन पोखरा से निकइल के बाहरे आलैं, तो प्रभु केर आत्मा फिलिप्पुस के उठाय के लेई गेलक। आउर खोजा उके फिन नी देखलक। आउर खोजा इ कइह के कि परमेश्वर मोके बचाय लेलक, खुशी मनाते अपन देस घूइर गेलक।
मगर स्वरगीय यरुशलेम अब्राहम केर जनाना सारा हेके, आउर उकर संतानमन आजाद अहैं, आउर उ हमरे केर आयो हेके।
आराधना करेक केर दिन मोंय पवितर आत्मा से भाइर गेलों, आउर मोंय अपन पिछे तुरही नियर ऊँचा आवाज सुनलों।
मगर मंदिर केर बाहरे केर अंगना के छोइड़ दे, उके ना नाप काले कि उके परजाइत आदमीमन के देवल जाय हे, आउर उमन पवितर नगर के बेयालिस महिना तक रौंदबैं।
तब पवितर आत्मा केर मदइत से स्वरगदूत मोके सुनसान ठाँव में लेई गेलक। हूवाँ मोंय लाल रंग केर जानवर, जेकर उपरे परमेश्वर केर निंदा से भरल शबदमन रहे, देखलों। उकर सात गो मूँड़ आउर दस गो सींग रहे, आउर उकर उपरे एगो जनाना बाइठ रहे।
फिन मोंय पवितर नगर नवाँ यरुशलेम के स्वरग से परमेश्वर ठिना से उतरते देखलों। उ, उ दुलहिन केर नियर रहे, जे अपन पति केर लगिन सिंगार काइर रहेला।
जे जीत जाई, उके मोंय अपन परमेश्वर केर मंदिर में एगो खंभा बनामूँ आउर उ फिन कहियो बाहरे नी निकली, आउर मोंय अपन परमेश्वर केर नाँव आउर अपन परमेश्वर केर नगर मतलब नवाँ यरुशलेम केर नाँव, जे मोर परमेश्वर ठिना से स्वरग से उतरेक वाला अहे, आउर अपन नवाँ नाँव उकर में लिखमूँ।
आउर तुरते मोंय पवितर आत्मा से भाइर गेलों, आउर मोंय देखलों कि मोर सामने स्वरग में एगो सिंहासन अहे, आउर उ सिंहासन में केऊ बाइठ हे।