Nonkan jãhãnakʼ tahẽdaṛekokʼa one ona reaṅ hoṛko men, “Ńelpe, niạ do nãwãgea.” Menkhan ona ma ḍher laha khonge tahẽkan, ona do jug jug khonge tahẽkana.
Ona tayom iń do ạkil, khepa ar bebuj reakʼ kathań cintạkeda. Lahaten rapajko cetʼlekako kạmikan tahẽkan ona do cetʼ bon baḍae daṛekea, tayomren raj do onka lekae kạmi idiya mente?
E bạṛicʼ horte senakan kuṛi, ar tinạkʼ din am dom dãṛãbaṛaea? Iń Probhu Isor do dhạrtire mitʼṭecʼ nãwãnakʼ iń hoyocoakada, ona do hoyokʼ kana, maejiu do herel hoṛe aḍ bańcaoea.”
Ona tayom iń do mitʼṭen nãwã serma ar mitʼṭen nãwã dhạrtiń ńelkeda. Pạhilakʼ serma ar pạhilakʼ dhạrti do parom calaoena ar jalapuri hõ ar baṅ tahẽlena.
Okoe ona siṅghạsonre duṛupʼ akane tahẽkan uni doe menkeda, “Ńelme, iń do jotowakʼge nãwãteń benao aroyeda.” Uni do arhõe menkeda, “Noa katha olme, ente noa kathako do pạtiạr ar sạrigea.”