E Probhu Isor, serma khon, amakʼ sonot ar ṭhonokanakʼ tahen oṛakʼ khon beṅgetʼkate ńelme. Amakʼ ãṭ ar daṛe kạmiko do okayentama? Amakʼ mạ̃hir ar mãyã do ale ṭhen khonem ocokʼakada.
Ephrayim do cetʼ ińren sadher hopon doe baṅ kantińạ? Nui do cetʼ uni hopon doe baṅ kantińạ one uni ńelteń kusikʼkan? Uni upạrte jao okte kathań roṛ akatʼrehõ enhõ iń do jaogeń disạyede kana. Ona iạte ińakʼ jiwi do uni lạgitʼe rakʼeda; uni lạgitʼ ińakʼ daya do menakʼgetińạ.
“E Ephrayim, am do cekateń bạgimea? E Israel, cekate am do eṭakʼ hoṛakʼ tireń jimạmea? Cekate iń do Adma ar Seboyim lekań marao utạrmea? Am lạgitʼ ińakʼ ontor do ahkaokʼkantińa; ińakʼ daya do amre rakabokʼkana.
Enḍekhan Mạsi tulucʼpe kolom mitʼakan iạte uskur mon ńamokʼkan khan, ar Mạsiyakʼ dulạṛ iạte jiwire juḍạsi ńamokʼkan khan, sonot Jiu ar ape talare helmel menakʼ khan, apeakʼ ontorre mãyã ar daya menakʼ khan,