4 «Эн биһикки онно туохпут кыһалҕатай? – диир Киниэхэ Иисус. – Мин кэмим өссө да кэлэ илик».
«Оо, эн улуу итэҕэллээх дьахтар эбиккин! – диэбитэ маны истэн Иисус. – Чэ, эн баҕарбытыҥ хоту буоллун». Дьахтар кыыһа сонно үтүөрбүтэ.
«Таҥара Уола, Иисус, Эн биһиэхэ тугуҥ кыһалҕатай? – диэн иккиэн хаһыытаспыттара. – Эн биһигини манна кэмин иннинэ сордуу кэлбиккин!»
Иисус эппитэ: «Миигин тоҕо көрдөөтүгүт? Мин Аҕам Дьиэтигэр буолуохтаахпын эһиги билбэт этигит дуо?»
«Киһи Уола килбиэнин көрдөрөр кэмэ кэллэ, – диэбитэ Иисус кинилэргэ. –
Паасха бырааһынньыгын иннинэ Иисус бу аан дойдуну хаалларан, Аҕатыгар барар кэмэ кэлбитин билэр буолан, бу дойдуга баар Бэйэтин дьонун тиһэҕэр диэри уостубат тапталынан таптыырын көрдөрбүтэ.
Арыгы бүппүтүн көрөн, Иисус Ийэтэ Киниэхэ: «Арыгылара суох», – диэн этэр.
«Тоҕо ытыыгыный?» – кинилэр ыйыппыттара. «Тойоммун ылан барбыттар, ханна гыммыттарын билбэппин», – диэбитэ Мария.
«Тоҕо ытыыгыный? Кими көрдүүгүнүй?» – Иисус ыйыппыта. Саад көрөөччү буоллаҕа дии санаан, Мария: «Тойонуом! – диэбитэ. – Кинини мантан Эн таһаарбыт буоллаххына, ханна гыммыккын миэхэ эт, мин баран Кинини ылыам этэ».
Иисуһу тутан ылар тоҕоостоох түгэни көрдүү сатаабыттара да, кэмэ уолдьаһа илик буолан, Кинини ким да туппатаҕа.
«Мин кэмим өссө да кэлэ илик, – диэбитэ Иисус кинилэргэ, – оттон эһиэхэ ханнык баҕарар кэм табыгастаах.
Эһиги бу бырааһынньыкка барыҥ. Мин кэмим өссө кэлэ илик, онон бырааһынньыкка барбаппын».
Кини бу тыллары Таҥара Дьиэтигэр харчы угар иһиттэр турар сирдэрин аттыгар үөрэтэ олорон эппитэ. Кэмэ кэлэ илик буолан, ким даҕаны Кинини тутан ылбатаҕа.
Ол иһин аны биһиги кими даҕаны киһи сыанабылынан сыаналаабаппыт; урут Христоһу оннук сыаналаабыт да буоллахпытына, билигин аны уурайдахпыт.