“Ih Abüdongba, nührü khümchobong; Ih Abüdongba nührü thribong. Ih Abüdongba, lüpcho Thrirü. I mülengnü ning tsü lehmüthehcho; Ihnü alimih thride, sünüsü Ih mütro.
Abinü khü wüpü, alih la hapkeh dangkhidangnangcho, “Uwa, hi akohnung thsakhang, I chahnü hiba chongcha shing hi khyümüing! Ta I lümcho mah, nü lümcho thsaang.”
Sünüsü I chahnü I kang khyünung mükoh. Hütsü Ipu lümyunü jüre. Hütsü jünung, ko khyülinung I chah tase kehle. Hi nguchinung I U-nü I khyang yuzeng jüko.”
Hütsünü abinü arüh te yocho, “Khode nührünü Nyitsarü Tsurü dhikehnang, nührünü ‘Ih tsü Abi’ epü müdhenung; hütsüde Ihnü I lümyunü tu müchore, ta I U-nü yocho du yorepü nührünü müdhenung.
Hütsünü, khüta Au ahechi zii khunü Khrista asücho lanü kanglisohcho, hütsüta Ihsasü akang asi la linung shulüm, Ihsa baptiba tsünü abi te dhrürangre, ko abi asü la changtare.
Tunüo Tsingrangba-nü ning ko alih la, nguba ko münguba kohroti, yangthsarü pümji thsanye mahkhang yanglihti thsanye, yangthsarüti mahkhang taseti lüpcho abi khu ko abi nengdang thricho. Tsingrangba-nü ning alih atümung abi khu ko abi nengdang thricho.