1 تيموتاوس 4:3 - ثريفيث 20203 نِثْنِي اَذ سْبدّن يوْذَان بَاش وَار مدْجْشن شَا، قَّارن-اَسن عَاوذ قَا شَا ن لْمَكْلَاث ممْنُوْع اَثنْت شّن. وَلَكِن لْمَكْلَاث نِّي يخْڒق-يثنْت-يد أَربِّـي اَثنْت نقْبڒ نشِّين إِݣ يتَامْنن نسّن لْحَقِيقَا. Faic an caibideil |
ونِّي يتْوَاڒَان يجّن ن نْهَار مُبَارَك زݣ ونّغْنِي اَذ يݣّ مَانَايَا بَاش اَذ يوقَّر سِيذِي أَربِّـي. ونِّي يتتّن زِي مَارَّا لْمَكْلَا قَا يتتّ بَاش اَذ يوقَّر سِيذِي أَربِّـي لِأَنَّا اَذ يشكَّر أَربِّـي. ونِّي وَار يتتّن شَا زِي مَارَّا لْمَكْلَا قَا يتݣّ مَانَايَا حمَا اَذ يوقَّر سِيذِي أَربِّـي، ؤُڒَا ذ نتَّا اَذ يشكَّر أَربِّـي.