Sar o Eliaš džalas korkoro pal e pušťa calo džives, bešľa peske tel o krakos a kamľa te merel. Kavke pes modľinelas: „Hin man savorestar dos, RAJEJA miro! Le mandar o dživipen, bo me na som ňisoha feder mire dadendar.“
No varesave dženen ole nalačhe manušendar mukava te dživel a roztradava len pre savore thana. Ale prekal ola manuša ela feder te merel sar te dživel, phenel o Nekzoraleder RAJ.‘ “
Sar avľa avri o kham, bičhaďa o Del e tači vichodno balvaj a o kham labarelas o šero le Jonašiskro avke, hoj leske sas igen namištes. Kamelas te merel a phenďa: „Feder mange hin te merel sar te dživel!“
Ale me na viužinďom aňi jekh kale pravostar. Aňi kada na pisinďom vaš oda, hoj mange oda avke te keren. Bo feder mange uľahas te merel, sar oda, hoj mange vareko te musarel kada miro lašariben.