Me som tuha, phenel o RAJ, hoj tut te zachraňinav. Zňičinava savore naroden, maškar save tut roztradňom, ale tut na zňičinava. Marava tut, ča ajci keci tuke zaslužines, ale na mukava tut te džal calkom bi o trestos.“
Chala tumenge o uľipen the o maro, chala tumenge le čhaven the le čhajen, chala tumenge le bakren the le dobitkos, chala tumenge o hroznos the o figi. La šabľaha domarela tumare ohradzimen fori, pre save tumen muken.“
Te paľis o manuša phučena: ‚Soske amenge o RAJ, amaro Del, kada savoro kerďa?‘, pheneha lenge: ‚Avke sar man tumen omukľan a služinenas avre devlenge andre tumari phuv, avke akana služinena le cudzincenge andre phuv, savi nane tumari.‘ “
A androda, sar mek prorokinavas, muľa o Pelatja, le Benajoskro čhavo. Akor peľom le mujeha pre phuv a vičinďom zorale hangoha: „Jaj, RAJA, Adonaj, kames te zňičinel savoren, so ačhile te dživel andral o Izrael?“
Sar on murdarenas, me ačhiľom korkoro, peľom pro muj a chudňom te vičinel: „Jaj, RAJA, Devla! Kames kala bara choľaha, so čhiďal avri pro Jeruzalem, te murdarel savoredženen, so mek ačhile te dživel andro Izrael?“
Či tu na sal večno, RAJEJA, miro Sveto Devla? Amen na meraha! RAJEJA, tu tuke kidňal avri le Babilončanen, hoj te anen tiro sudos; Skalo miri, tu len ačhaďal, hoj amen te maren.