O Del leske phenďa: „Me avava tuha. Kada tuke ela pro znameňje, hoj tut me bičhaďom: Sar leha avri le manušen andral o Egipt, tumen man lašarena pre kada verchos.“
Te džaha prekal o paňa, avava tuha, a te prekal o prudengre paňa, na začhivena tut. Te džaha prekal e jag, na labareha tut a o plameňa pes tutar na chudena.
Šunen man, tumen, so prindžaren o spravodľišagos, o manuša, savende hin miro zakonos andro jilo: Ma daran tumen le manušendar, so tumenge dophenen, aňi ma predaran, sar tumenge rakinen,
Ale o RAJ hino manca sar o zoralo hrďinas, vašoda ola, ko pre ma džan, perena tele a našťi man ňič kerena. Doperena andre bari ladž, bo našťi man domarena, pre lengri ladž pes šoha na bisterela.
Me som tuha, phenel o RAJ, hoj tut te zachraňinav. Zňičinava savore naroden, maškar save tut roztradňom, ale tut na zňičinava. Marava tut, ča ajci keci tuke zaslužines, ale na mukava tut te džal calkom bi o trestos.“
Ma daran tumen le babiloňike kraľistar, savestar daran. Ma daran tumen lestar, phenel o RAJ, se me som tumenca, hoj tumen te chraňinav a te cirdav avri andral leskre vasta.
„Ale me dikhav štare muršen te phirel maškar e jag!“ phenďa o kraľis. „Nane zaphandle a e jag len ňič na kerel! A oda štarto marel pro čhavo le devlengro!“
Sar dikhle, hoj o Peter the o Jan pes na daran, čudaľinde pes, bo džanenas, hoj on hine običajna manuša, so nane avrisikade. A prindžarde len, hoj phirenas le Ježišoha.