hoj man te na prechav, te na zaprinav tut a te na phenav: ‚Ko hin o RAJ?‘ Abo te na ačhav čoro, hoj te na čorav a te na kerav ladž le Devleskre naveske.
Vašoda, bo uštaren pro čoro manuš a občoraren les leskre zrnostar, na bešena andre tumare barvale khera, so tumenge ačhaďan, a na pijena e mol andral tumare šukar viňici, so tumenge sadzinďan.
Ľidžava len andre odi phuv, kaj čuľal o thud the o medos, pal savi la veraha diňom lav lengre daden. Ode chana, a sar imar čaľona a thuľona, visarena pes mandar het a lašarena avre devlen; odčhivena man a prephagena miri zmluva.
O Ješurun barvaľiľa, ale ačhiľa zoralejileskro, thuľiľa a čaľarďa pes avri. Omukľa le Devles, peskre Stvoriťeľis, tele dikhľa e Skala, peskre zorale Spasiťeľis.
Sar tut o RAJ, tiro Del, ľidžala andre phuv, pal savi la veraha diňa lav tire dadenge – le Abrahamoske, le Izakoske the le Jakoboske –, hoj tuke dela kadi phuv le lačhe the bare forenca, save tu na ačhaďal;