44 oda manuš hino nasvalo. Hino nažužo a o rašaj pre leste phenela, hoj hino nažužo vaš oda nasvaľiben, so pes leske čhiďa avri pro šero.
Meren terne a lengro dživipen skončinel andre ladž.
Kaj tumen mek te marel, te mek furt tumen vzburinen? Calo tumaro šero hino dukhado; calo tumaro jilo hino slabo.
O rašaj les obdikhela a te pre leskro lango šero abo čekat ela šuvľipen, lolo parneha, so dičhol avri sar nasvaľiben pre cipa,
Sako, kas hin kajso nasvaľiben, urela pre peste o čhingerde gada, na uchanela peske o bala pro šero, o vušta the e brada peske zaučharela andre a vičinela: ‚Nažužo, som nažužo!‘
ale te nane tiri jakh žuži, calo tiro ťelos hino andro kaľipen. Akor te oda švetlos andre tu hin kaľipen, savo baro hin o kaľipen?